توسعه اقتصادی با رشد زباله‌گردی
پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: چندسالی بود که خیلی زیرپوستی و نامشهود تفکیک زباله به‌وسیله برخی شهروندان انجام می‌شد. جداکردن زباله‌های خشک و تر و جداکردن پلاستیک، قوطی و هر شی فلزی. آن زمان هنوز فرهنگ‌سازی نشده بود و حتی شهرداری‌ها و مامورین نیروی انتظامی هم با کسانی که تفکیک‌زباله می‌کردند برخورد می‌کردند. البته نه به شدت حالا که به‌طور مثال وقتی با کودکان آبنات‌فروشِ مجرم! برخورد می‌کنند، کار به بازداشتگاه می‌کشد و تصویر آنها را با صورت‌های شطرنجی همه‌جا پخش می‌شود.
مُتِفَککان زباله (جمع تفکیک‌کنندها زباله) زیاد جدی گرفته نشدند و مسئولان هم چون از موفقیت این کار مطمئن نبودند، به‌جای سرمایه‌گذاری روی این حرفه‌ی کارآفرین و مولد، همه هزینه‌ها را صرف وارد کردن ابزاری چون دسته بیل و مونوپاد و کلا هرچیزی که دسته داشت، می‌کردند و دست مردم می‌دادند.
اما پشتکار رمز موفقیت فعالان این عرصه بود. کم‌کم این کار چنان فراگیر شد که به‌ازای هر سطل زباله سه نفر در سه شیفت کاری مشغول تفکیک زباله بودند. دیگر خبری از پوشیدن صورت برای شناسایی‌نشدن نبود و این کار که تا همین یکی‌دوسال پیش مخفیانه انجام می‌شد، بر اثر آزادی‌های درخورتوجهی که به شهروندان داده شد، آزادانه در حال عمومی‌شدن گام برداشت و به یک ارزش تبدیل شد. علاوه بر خیل عظیم بیکاران، باکاران کم‌درآمد هم به سمت این حرفه جدید رو آوردند و به‌صورت پاره‌وقت مشغول به زباله‌گردی و فروش آن شدند.
توسعه اقتصادی با رشد زباله‌گردی
اکنون این شغل جدید هم مانند همه مشاغل برای خود مافیا دارد و به اصطلاح دست زیاد شده است.
بازار این شغل، به‌جز زمان اعتراضات خیابانی، هرگز راکد نمی‌شود. چون معترضان به اولین چیزی که برای اعتراض خود حمله می‌کنند، سطل‌های زباله کنار خیابان است. هرچند مردم آگاه در اعتراضات اخیر با شعار سطل زباله را آتش نزنید، چون نان‌دانی هموطنان است، کمک شایانی به پررونق ماندن آن کردند.
کارشناسان پیش‌بینی کرده‌اند که اگر همین روند ادامه پیدا کند، بعد از نابودی طبقه متوسط، کشور به دو طبقه زباله‌ساز (مرفهین) و زباله‌گردها (متفککان) تقسیم می‌شود و جامعه را می‌شود در آرامش بیشتری اداره کرد.
پایان پیام