پایگاه خبری گلونی، مهدیسا صفری‌خواه: همه تلاش‌ها برای تعدیل سینما به سینمای زنانه و مردانه؛ به شکست منجر شده. سینمای نوین سینمای مردونه‌ایه. مردم برای فیلم‌های مردونه حاضرن ساعت‌ها تو صف بایستن و بعد هم یه لبخند رضایت‌بخش بزنن و ادعا کنن که همه اون چیزی که لازم بوده رو از فیلم گرفتن.
سینمای مردونه؛ سینمای عجیبیه. مثل زندگی می‌مونه همه ابعاد زندگیت رو پوشش می‌ده. اتفاقات معمولی رو هیجان‌انگیز می‌کنه و بهش هویت می‌ده. کاش برای سینمای زنونه هم این‌همه دغدغه این همه پراکندگی موضوعی و این همه هیجان به‌خرج می‌دادیم. ترکیب هئیت شرکت‌کننده در این جشنواره هم پیام تداوم حضور مردان رو تو سینما به مخاطب می‌ده. سینمای مردونه فرصت خوبی برای طنزهای موقعیت و کلامی و تیکی‌تاکی‌های خنده‌داره و این چیزیه که مخاطب کنار فیلم‌های استاندارد گاهی از فیلم‌سازهای مردونه‌ساز فقط توقع داره و توقع تهیه‌کننده‌هایی از این دست هم تسخیر گیشه‌هاس و همیشه در این مورد خوب ظاهر شدن اما شاید بهتره یه قرار مهم باخودمون بذاریم اینکه فرصت همسان‌سازی حضور زنان و مردان در عرصه فرهنگ و هنر رو از جایی میون شعارهای انتخاباتی باید بیرون بکشیم به متن زندگی بیاریم و اجازه بدیم همه اونهایی که دغدغه‌های زنانه دارن همپای سینمای مردانه به طور مساوی از فضا و امکانات ساخت فیلم استفاده کنن.
اثرات این برابری می‌تونه باعث ایجاد اولین و مهم‌ترین زیرساخت فرهنگی کشور بشه. زیرساخت فرصت‌سازی فارغ از جنسیت. سینمای مردانه ایران و دنیا به‌شدت نیازمند یک تغییر اساسیه. این حجم از خشونت؛ خیانت و خباثت می‌تونه مردم رو تنهاتر از قبل کنه. دقیق‌تر که نگاه کنیم می‌بینیم به بیان دیگری از روایت‌های سینمایی احتیاج داریم. سیاست‌های سینمای مردانه دنیا باید به نفع زنان تغییر کنه و برای این تغییر باید الگوهای تازه‌ای در سینماهای کشورهای مختلف به‌کار گرفته بشه و تا امتداد اونها بتونه در سطح جهانی مردم متوجه تغییرات شگرف سینمایی بکنه و برای شروع این تغییر فرصت فصل سیمرغ رو نباید هدر بدیم؛ پیش‌رو باشیم و اجازه بدیم دنیا باور کنه که سینمای مردانه ما به روایت‌های سینمای زنانه هم همپای مردان بها می‌ده!
پایان پیام