پایگاه خبری گلونی، محبوبه محمدی: «فیلشاه» دومین انیمیشن سینمایی جدی و قابل اعتنای هادی محمدیان و گروهش بعد از «شاهزادهروم» محسوب میشود٬ این انیمیشن در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمده و در بخش سودای سیمرغ شرکت کرده است. فیلمی که به عقیده بسیاری از اهل فن، گام بلند روبه جلویی به لحظ تکنیکی برای انیمیشنسازی کشور و هنرمندان این حیطه محسوب میشود.
داستان فیلشاه از جنگلی در قلب آفریقا آغاز میشود. سردسته فیلها صاحب پسری میشود که طبق قاعده قرار است روزی جانشینی پدر را بهدست آورد اما شخصیت فیل کوچک هیچ اثری از جانشینی و پادشاهی دستهی فیلها ندارد و به شدت دستوپاچلفتی و خرابکار به نظر میرسد٬ بالاخره روزی شکارچیها به جنگل آمده و فیلها را برای کار به قلمرو پادشاهی خودکامه و ستمگر میبرند در نهایت داستان به ماجرای حمله ابرهه به خانه کعبه منتهی میشود و شخصیت اصلی داستان که همان فیل خرابکار کوچک است با یک چرخش شخصیتی متوجه اشتباهاتش میشود و از عذاب الهی دوری میکند و دوستانش را نیز از ورطه هلاکت نجات میدهد.
مهدویان و گروهش قبلا و با فیلم خوش ساخت «شاهزاده روم» منش و سلیقه خود را برای ساخت فیلمهای با تم دینی به نمایش گذاشتهاند، و البته که این موضوع تغییری در بایدونبایدهای لازم الاجرا فیلمنامهنویسی و رعایت مبانی درام ایجاد نمیکند. فیلشاه شاید به لحاظ تکنیکهای ساخت انیمیشن چند پله بالاتر از «شاهزاده روم» ایستاده باشد اما به لحاظ جذابیت داستانی قطعا نمیتواند موفقیت آن را تکرار کند. فیلم با وجود اینکه از جایی به بعد مخاطب را متوجه داستان قرآنی میکند اما قبل از آن گنگ، بیهدف و بلاتکلیف به نظر میرسد. وقتی ابرهه تصمیم به خراب کردن خانه خدا میگیرد و حمله فیلها صورت میگیرد تقریبا بیست دقیقه به پایان مانده است و باید از سناریونویسان این انیمیشن پرسید که در یک ساعت و خرده ای قبل از آن چه اتفاقی افتاده است؟ و جواب این است که: هیچ! انیمیشن «شاهزاده روم»کاری قبلی همین گروه فراز و فرود داستانی و جذابیتهای بسیاری داشت که برای مخاطب قطعا بیش از تکان خوردن های طبیعی کارآکترها یا حرکات طبیعی جانواران داخل فیلم باعث جلب نظر و همراهی میگردید.
در نهایت بدون اینکه خواسته باشیم ارزش و اهمیت کار حرفهای انیماتورسازهای جوان و خوب کشورمان را کماهمیت و یا غیرضروری جلوه دهیم(که ابدا اینطور نیست و کسی منکر جذابیتهای ساخت انیمیشنهای قوی وخوش رنگ ولعاب نیست) باید به این نکته اذعان کرد که ایکاش روزی فیلمنامه نویسی حیطه انیمیشن از انیماتورکارها جدا و به عنوان شاخه تخصصی در میان هنرمندان این رشته آن طور که لازم و همهجای دنیا مرسوم است٬ پذیرفته شود.
پایان پیام
