مصادره اولین تجربه کارگردانی این بازیگر خوش قریحه محسوب میشود. تجربهای که به لحاظ داستانی و اجرا قابل ملاحظه و شسته رفته ازکار درآمده است.
پایگاه خبری گلونی، محبوبه محمدی: مهران احمدی را بهخاطر بازی در فیلمها و سریالهای مختلف میشناسیم٬ او به عنوان بازیگری توانمند در نقشهای متفاوت سینما و تلویزیون ظاهر شده و محبوبیتی نیز کسب کردهاست. پیش از این احمدی برنامهریزی و دستیار کارگردانی نیز انجام داده است اما امسال او با کارگردانی فیلم کمدی «مصادره» به جشنواره سیوششم فیلم فجر آمده است٬ «مصادره» اولین تجربه کارگردانی این بازیگر خوش قریحه محسوب میشود. تجربهای که به لحاظ داستانی و اجرا قابل ملاحظه و شسته رفته ازکار درآمده است.
داستان «مصادره»درباره زندگی شخصی کارمند دونپایه اداره ساواک است که بعد از انقلاب اسلامی مدتی زندانی شده و در نهایت به خارج از کشور فرار میکند.
بعد از بازی خوب بازیگران این فیلم بخصوص حضور درخشان و هنرمندانه رضا عطاران در نقش اصلی میتوان گفت قصه «مصادره» قصه خوب جسورانه و چفت و بستداری است که خلاقانه و جذاب طراحی و نوشته شده است. نویسنده فیلمنامه علی فرقانی نویسندهای نامآشنا نیست و جز چند سابقه نوشتاری در طنزینههای تلویزیونی سابقه دیگری از او در دست نیست با اینحال باید گفت فیلمنامه «مصادره» بدون شک یکی از المانهای موفقیت این فیلم نزد مخاطب محسوب میشود. فضای کار فضایی کمدی و به فانتزی آمیخته است٬ واقعیت به شکل خندهداری ارائه شده و مخاطب با وجود اطلاع و اشراف به غم و تنهایی شخصیتهای فیلم و موقعیتهای بغرنج آنها درگیر احساسات سانتیمانتال نمیشود و در واقع ریتم طنز و کمدی در این فیلم دمی از نفس نمیافتد و بازیگران بیش از هر چیز با شوخیهای غیرتکراری لبخند و حتی قهقه به مخاطب هدیه میدهند.
با وجود اینکه شوخیهای فیلم گاهی شبهجنسی هستند اما مستقیم اشاره نمیشوند آزاردهنده تکراری و نچسب نیستند و به خوبی در موقعیتها و سکانسها سرجای خود نشستهاند و ابدا به نظر نمیرسد که شوخیها تحمیلی و یا با سکانسهای نامربوط به قصه و بدنه اصلی داستان سنجاق شده باشند.
پایان فیلم«مصادره» با اشاره به نام کنایه آمیز یکی از بزرگترین مفسدین اقتصادی و به دام افتادنش، هپی اندی کاملا روشن و امیدوارکننده را رقم میزند٬ پایانی که با وجود این که به نظر عدهای تخیلی و گولزننده است٬ اما خوشایند تماشاگران و تا حد زیادی مناسب ساختار و بدنه فیلم طراحی شده است.
پایان پیام