به گزارش پایگاه خبری گلونی، پریسا ساسانی درباره فیلم «شعلهور» گفت: امسال پردیس سینمایی کورش، یک افتتاحیه خوب داشت با فیلم «شعلهور» ساخته حمید نعمتالله. حمید نعمتالله در فیلم شعلهور نهفقط یک قدم از کارهای قبلیاش جلوتر رفت، بلکه نشان داد به خوبی درام، دوربین، به خوبی کارگردانی و به خوبی بازیگرفتن از کاراکتر را بلد است کار کند و خیلی خوب میشناسد. فیلم «شعلهور» یکی از فیلمهای خیلی خوب، حداقل در چند سال اخیر است که من دیدم با فضاهای بسیار بکر و دوستداشتنی، بازیهای بسیار باقدرت و کنترلشده. یکی از ویژگیهای مهم این فیلم، بازیهای کنترلشده و بدون حرف اضافه بود.
حمید نعمتالله پاراگراف به پاراگراف این فیلم را میدانست کجا باید نقطه ویرگول، کجا نقطه، کجا دونقطه و کجا گیومه و نقطه بگذارد. فیلم «شعلهور» علاوه بر اینکه فضای متفاوتی از قومیتهای ایرانی را به نمایش میگذاشت، بهخوبی توانست با دیالوگهای حسابشده و درست، حس داستان و روایت را منتقل کند. مثلا این دیالوگ: «چه کیفی دارد پیشش بودن، انگار دارم خشکی زخمهایش را میکَنَم.» دقیقا صحنه به صحنه و پلان به پلان خشکی بیابانهای زاهدان، زابل و جنوب کشور را با عقدههای درونی یک آدم پیش میبرد، همراه با دیالوگ و یکی از نقاط قوت، همین کاربرد درست دیالوگ بود.
پیشنهاد میکنم اگر قصد دارید در این ۱۰ روز جشنواره فیلم فجر، ولو یک سانس یا دو سانس را ببینید، حتما یک سانس از فیلمتان شعلهور باشد. حمید نعمتالله را دنبال کنید. سینمای او سینمای شریف، نجیب و دارای حرفهای محکم و درست است.
پایان پیام