هر ساعت یک بحران برای دولت پیش می‌آید

هر ساعت یک بحران برای دولت پیش می‌آید. امروز برخلاف باقی روزها توی دفترم آرام نشسته بودم و داشتم شبکه‌های تلویزیونی را بالا پائین می‌کردم.

پایگاه خبری گلونی، مهرداد حسین‌زاده:

روز دهم

هر ساعت یک بحران برای دولت پیش می‌آید. امروز برخلاف باقی روزها توی دفترم آرام نشسته بودم و داشتم شبکه‌های تلویزیونی را بالا پائین می‌کردم که دیدم مجری اخبار یکی از شبکه گفت: طبق قانون جدید مجلس تمام اعضای دولت باید مدرک دانشگاهی داشته باشند.

هرچه لا‌به‌لای کاغذهای مهمم را گشتم دیدم مدرکی ندارم. یعنی قبض تلفن پرداخت‌نشده، برگ خرید طلا، سند خانه، برگه‌ی کروکی افسر راهنمایی رانندگی از تصادف ۱۲ سال پیشم، گواهی فوت پدر و رسید تحویل مادر به خانه‌ی سالمندان موجود بود. اما هیچ مدرک دانشگاهی‌ای نداشتم. نمی‌دانم چرا شخصیت فرهیخته‌ای مثل من نباید مدرک دانشگاهی داشته باشد. البته شاید دلیلش این باشد که تا حالا دانشگاه نرفته‌ام. دانشگاه زیاد رفته‌ام ولی نه برای درس خواندن، بیشتر برای راهنمایی دانشجوها و هدایتشان به مسیر درست.

زنگ زدم به فرماندهی ارتش و گفتم یک وسیله برایم بفرستد تا بروم مجلس و ببینم چه خبر است. او پرسید مطمئن هستم که درست گرفتم؟ چون آنجا ترابری نیست. گفتم بله درست گرفتم، یک تانک بفرستید.

معاون اول پیشم بود و گفت : قربان خشونت نیازی نیست، همین‌الان به منشی می‌گویم یک مدرک تایپ کند و به تعداد اعضای دولت پرینت بگیرد. دیدم بد هم نمی‌گوید و بهتر است فعلاً از شیوه‌ی قانونی راه را ادامه بدهیم تا اینکه بخواهیم بقیه را شیرفهم کنیم.

وقتی مدارک آماده شد دیدم رشته تحصیلی من را علوم سیاسی نوشتند. خیلی ناراحت شدم چون سعی کرده‌ام هیچ‌وقت سیاسی نباشم و وارد این بازی‌ها نشوم. ولی وقتی دیدم رشته‌ تحصیلی معاونم را نوشته‌اند مدیریت خانه‌داری، فکر کردم خب سیاسی بودن هم بد نیست.

دستور دادم کپی مدارک را ببرند و در تلویزیون نشان بدهند تا مردم بدانند چه دولت دانش گرایی دارند. درست است همیشه کسانی هستند و با همه‌چیز مخالف‌اند اما در این مورد هیچ حرفی نمی‌توانند بزنند چون تمامی مدارک قانونی و از زیردست مجریان قانون گذشته‌اند.

نزدیک عصر صدای انفجار شدیدی آمد و فکر می‌کنم باید انتخابات زودهنگام مجلس سنا را برگزار کنیم. این نماینده‌ها جز خرج‌تراشی برای این مملکت کاری نکرده‌اند. آن از کاغذهایی که برای چاپ مدرک هدر دادیم. این از مواد منفجره‌ای که برای برقراری دموکراسی ترکانده‌ایم.

پایان پیام