پایگاه خبری گلونی، نسیم نوحه‌خوان: سال‌های خیلی دور در ۵ اسفند سال ۵۷۹ شمسی مصادف با ۱۱ جمادی‌الاول سال ۵۹۷ قمری نوزادی در توس به دنیا آمد. نامش را خواجه نصیر گذاشتند. از تاریخ تولد این نوزاد می‌توان به مقدار نبوغ او پی برد (۵۹۷-۵۷۹) بازی و ریاضی از ویژگی‌های بارز این نوزاد بود.
نوزاد روز به روز قد می‌کشید و بسیاری از جوانان دنیا به‌خصوص ایران به راه و رسم او علاقه‌مند شدند. اگر آن نوزاد می‌دانست سال‌ها بعد این همه کشته‌مرده خواهد داشت قطعا با چند عمل زیبایی به دلبری‌های خود اضافه می‌کرد. در سال ۵۷۹ شمسی در هر جای دنیا اگر فردی صدا می‌زد مهندس، فقط و فقط سر یک نفر بود که برمی‌گشت و آن هم خواجه‌النصیر بود ولی در سال ۱۳۹۶ شمسی اگر در میدانی بایستی و خیلی آرام زیر لب بگویی مهندس، یک سر نه بلکه هزار سر برمی‌گردد و می‌گویند جونم با من بودی؟
به عمق معکوس ماجرا پی بردم
اول صبح بود که اولین پیام تبریک روز مهندس از طرف بابام آمد و پیام به این شرح بود: دلبندم روز مهندس را به تو و همکارانت تبریک می‌گویم. البته بماند که بابام من را به عنوان مهندس واقعی که در بهترین دانشگاه دولتی مدرک گرفته‌ام قبول ندارد و می‌گوید فقط دیپلم قدیم. بگذریم، به پیام بابا خندیدم که ای پدر دلت خوش است اینجا که فقط خودم مهندسم این لحظه درام بود که راننده شرکت وارد اتاقم شد برق سه فاز از کله‌ام بلند شد که عه ایشون مهندسی مکانیک دارد، تبریک گفتم و او هم نامردی نکرد و کلی ذوق کرد. رفتم نامه‌ای به منشی بدهم که برایم تایپ کند که مهندسی کامپیوتر را در چشمانش دیدم، به سمت آبدارخانه رفتم بیشتر به عمق مهندسی معکوس ماجرا پی بردم.
آخر سر به این نتیجه رسیدم که ما اهالی مدرک به دست که یک روز تقویم سهممان شده بهتر است تا دیر نشده پلاکاردی با مضمون تبریک به مهندسان مغزآزرده دست به تایپ، استکان و سوئیچ را ببرم و بر سر در شرکت بکوبانم.
پایان پیام