نوبل انسان را آرام می‌کند

نوبل انسان را آرام می‌کند

حس برنده شدن نوبل، انسان را خیلی آرام می‌کند. مردم کشورم به من افتخار خواهند کرد و من در تاریخ ثبت می‌شوم.

پایگاه خبری گلونی، مهرداد حسین‌زاده:

روز یازدهم

بعد از یک هفته آنفولانزای شدید که امانم را بریده بود، امروز توانستم سر کار بروم.

واقعاً فکر نمی‌کردم رئیس‌جمهورها هم آنفولانزا بگیرند. به همین خاطر در بدو ورود به دفتر کارم طی حکمی وزیر درمان و بهداشت را عزل و به سرزمین‌های خشک شمالی تبعید کردم.

نوبل انسان را آرام می‌کند

موقع مرخصی استعلاجی کلی اخبار در مورد جایزه‌ی نوبل خواندم و دیدم. راستش دلم خواست. پس حالا که به دفتر کار برگشته بودم نماینده سازمان ملل را احضار کردم و از او خواستم برای نوبل ثبت‌نامم کند.

گفت: ثبت نامی نیست.

گفتم: از خجالتت درمی‌آیم، گفت: نمی‌فهمم ولی می‌گویم ثبت نامی نیست.

دست در جیبم کردم و با او دست دادم. اول خیلی تعجب کرد اما آرام دستش را جلو آورد؛ و وقتی پول را لمس کرد پرسید این چیست؟ گفتم پول چایی است. آن را گرفت و وقتی نگاه منتظر من را دید گفت ثبت نامی نیست. دیگر ناراحت شدم و می‌خواستم بفرستمش پیش نمایندگان قبلی سازمان ملل که معاونم متوجه شد و گفت: قربان مزاحم ایشان نشویم من یک عرضی دارم.

نماینده را که دک کردیم، گفت: خودمان یک جایزه بین‌المللی درست می‌کنیم و اهدا می‌کنیم. اسمش را هم می‌گذاریم نوبل.

دیدم ایده بکری است. گفتم جایزه چه بدهیم؟ گفت تندیس.

پرسیدم: از کجا بیاوریم؟ جواب داد: می‌دهیم بسازند. پرسیدم: کیا؟ گفت چینی‌ها.

پرسیدم: پس تولید ملی چه می‌شود؟ جواب داد: این‌طوری ارزان‌تر می‌شود، مخصوصاً اگر تعداد سفارش بدهیم. واقعاً جواب‌های معاون منطقی بود؛ اما برای اینکه فکر نکند شاهکار کرده و پر رو شود، فرستادمش یک‌لنگه‌پا کنار اتاق بایستد.

حس برنده شدن نوبل، انسان را خیلی آرام می‌کند. مردم کشورم به من افتخار خواهند کرد و من در تاریخ ثبت می‌شوم.

پایان پیام