سیزدهبهدر خرمآبادیها در جنگلهای بلوط + عکس
سیزدهبهدر خرمآبادیها در جنگلهای بلوط + عکس
کوه و جنگل حاشیه خرمآّباد، سیزدهم فروردین روز شلوغی را پشت سر گذاشتند.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، در خرمآباد که باشی، با چند دقیقه رانندگی میشود به بهترین و زیباترین مناظر طبیعی رسید.
جنگلهای بلوط اطراف شهر در سیزدهبهدر میزبان خانوادههای خرمآبادی بود.
گزارش تصویری محسن نظری از سیزدهبهدر خرمآباد را ببینید:
سیزدَهبهدَر سیزدهمین روزِ فروردینماه و از جشنهای نوروزیِ ایران است. در تقویمهای رسمیِ ایران، بعد از انقلاب، این روز روز طبیعت نامگذاری شدهاست و از تعطیلات رسمی است. برخی بر این باورند که در این روز باید برای راندن نحسی، از خانه بیرون روند و نحسی را در طبیعت بهدرکنند. اما برای اثبات اینکه ایرانیان قدیم هم این دیدگاه را داشتند هیچ روایت تاریخی و قابل استنادی وجود ندارد. بعد از سیزدهبهدر، جشنهای نوروزی پایان میپذیرد.
سیزدهبهدر خرمآبادیها در جنگلهای بلوط + عکس
هیچ سندی وجود ندارد که مردمان نسلهای پیشین از نحسی «سیزده» سخن گفته باشند. شاید در یکی دو سدهٔ اخیر، به دلیل اینکه عدد ۱۳ در برخی دینها و فرهنگها بدشگون پنداشته میشود، در ایران نیز این توجیهِ بیپایه را به سیزدهبهدر افزوده باشند.
بهطور کلی در میان جشنهای ایرانی جشن «سیزدهبهدر» کمی مبهم است، زیرا مبنا و اساس دیگر جشنها را ندارد. در کتابهای تاریخی اشارهٔ مستقیمی به وجود چنین مراسمی نشدهاست، اما در منابع کهن اشارههایی به «روز سیزدهم فروردین» هست.
گفته میشود ایرانیان باستان در آغاز سال نو پس از دوازده روز جشنگرفتن و شادیکردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخندهایست به باغ و صحرا میرفتند و شادی میکردند و درحقیقت با این ترتیب رسمی بودن دورهً نوروز را به پایان میرسانیدند.
در گاهشماری ایرانی، هر روز ماه، نام ویژهای دارد. بهعنوان مثال، روز نخست هر ماه، اورمزد روز و روز سیزدهم هر ماه تیر روز نامیده میشود و متعلق به ایزد تیر است. تیر در زبان اوستایی «تیشتَریَه» خوانده میشود، و هم نام تیشتر، ایزد باران میباشد. با توجه به اطلاق گرفتن نام ایزد باران، میتوان گفت که تیر در نزد ایرانیان باستان نمادی از رحمت الهی بودهاست.
پایان پیام
کد خبر : 87791 ساعت خبر : 10:37 ب.ظ