لونه زنبور یک کمدی مفرح است

لونه زنبور یک کمدی مفرح است

پایگاه خبری گلونی، هومن نشتائی: همیشه بحث اکران نوروزی اواخر اسفند ماه داغ می‌شود. بحثی که نتیجه نهایی آن همیشه مخالفان و موافقان سرسختی دارد. گروهی که به نفع‌ش تمام شده، موفقیت فروش را پای فیلم می‌گذارد و گروهی که به باب دلش نرسیده، موفقیت دیگر فیلم‌ها را بر سر زمان اکرانشان می‌داند.

هر ساله بحث زیادی در این مورد می‌شود، که کم و بیش در نهایت به یک نقطه مشترک می‌رسد و تغییری مشاهده نمی‌شود. از همین رو بحث در این‌مورد (بگی نگی) بی‌فایده است. اما بدون شک یکی از دوره‌های مهم اکران، همین اکران نوروز است که می‌تواند سینِ هفتمِ مردم باشد.

بدون شک بین فیلم‌های نوروزی، فیلم کمدی (آن‌هم با تعداد سانس بالا) یافت می‌شود که هر کدام دلایل مختلفی برای فروش دارند.

«لونه زنبور» یکی از همان کمدی‌هاست.

لونه زنبور، از همان اول با سر و صدای زیاد در مرحله پیش تولید و تولید و تبلیغات گسترده، سعی کرد خود را به مردم عرضه کند.

لونه زنبور یک محسن کیایی شوخ طبع دارد که کم و بیش با شوخی‌هایش آشنا هستیم.

از طرفی پژمان جمشیدی هم می‌تواند مخاطب جمع کنِ خوبی باشد (بَر نخوره). در این کنار استفاده از گروه موسیقی‌ای که کم شهرت ندارد، بی‌تاثیر نیست.

لونه زنبور از همان ابتدا به تجاری بودن خود اعتراف کرد. برای اکران ساخته شد و از همان ابتدا برای نوروز نقشه داشت.

و وقتی که عواملش آرزوی فروش بالای بیست میلیارد برای فیلم می‌کنند، حرفمان را با جان و دل تایید می‌کنند. فکر کنم همین حرف‌ها بسیاری از جنبه‌های فیلم را آشکار کرده باشد و قابل فهم است که با چه فیلمی طرف هستیم.

لونه زنبور صرفا کمدی‌ای است که فقط می‌خواهد مخاطبش را بخنداند و هدف اصلی آن شاد کردن مخاطب است.

لونه زنبور یک کمدی مفرح است

لونه زنبور یک تفاوت با دیگر کمدی‌های روز دارد و آن هم این است که حد و مرز خود را می‌شناسد، می‌داند برای چه ساخته شده و دنبال گزافه گویی نیست.

بدنبال خوراندن جملات سنگین نیست و گنده تر از دهانش حرف نمی‌زند. لونه زنبور یک اثر کمدی مفرح است که برای خانواده‌ها ساخته شده (البته نه صد درصد). همین موضوع که فیلم حد و مرز خود را می‌شناسد یعنی می‌تواند در غالب خود راضی کننده باشد.

متاسفانه فیلم از ایده ضعیفی بهره می‌برد.

ایده‌ای دارد که به چشم و گوشمان بسیار آشناست و می‌توان گفت قابل پیش بینی است.

ایده‌ای دارد که بیشتر به کارهای تلوزیونی می‌ماند و تماشای این فیلم در سینما و یا در تلوزیون از نظر تاثیر پذیری تفاوتی نمی‌کند.

اما می‌توان گفت شوخی‌ها به اندازه و به‌جا هستند و نسبتا جا افتاده‌اند.

اما شوخی‌ها لحظه‌ای است و ارزش چندانی ندارند. فیلم کمی از لوده‌گری فاصله گرفته است اما این به معنای نبود لوده‌گری نیست.

در فیلم سعی شده بیشتر با سوژه‌های روز شوخی شود که برای مخاطب جذابیت داشته باشد. لونه زنبور فیلمی است که با تمام شدنش، مخاطب فراموشش می‌کند و صرفا چند دقیقه‌ای مخاطب را شاد کرده است.

اما این فیلم نکته‌ای مثبت دارد و آن هم کمرنگ شدن شوخی‌های جنسی است، که البته بازهم ردپایشان مشاهده می‌شود.

لونه زنبور فیلمی است مانند یکی از دستگاه‌های شهربازی، که تو را چند دقیقه می‌خنداند و در انتها با زبان بی‌زبانی می‌گوید : «بسه دیگه! پیاده شو!».

پایان پیام