به گزارش پایگاه خبری گلونی، آهنگ ایران جام جهانی ۲۰۱۸ سالار عقیلی (یازده ستاره) منتشر شد.
ترانه‌سرای این اثر احسان افشاری و آهنگسازی و تنظیم آن را بابک زرین برعهده داشته است.
این موسیقی به شش دلیل مناسب جام جهانی فوتبال نیست و اصلا آهنگی غمگین است:
شش نقد به آهنگ یازده ستاره با صدای سالار عقیلی
یک: این موسیقی معلوم نیست برای چه کاری ساخته شده است. یعنی زمان استفاده آن معلوم نیست؟ برای بدرقه است؟ اگر هست چرا شاد نیست؟ برای صعود است؟ اگر هست چرا شاد نیست؟ برای بردن در جام جهانی است؟ اگر هست چرا شاد نیست؟ برای اتحاد ملی است؟ اگر هست چرا شاد نیست؟ این موسیقی انگار بیشتر به درد وقتی می‌خورد که باخته باشیم و یا از جام جهانی حذف شده باشیم.
دو: این موسیقی فقط کلام فارسی دارد و جز کلامش که فارسی است عنصر دیگری از ایرانی بودن در آن وجود ندارد. یعنی نه با الهام از موسیقی‌های مقامی ایران ساخته شده است و نه مایه ایرانی دارد. این موسیقی تقریبا یک شور تعدیل شده است که نشانه‌هایی از شور ندارد.
سه: این موسیقی یک موسقی شاد نیست. مغموم است. غمگین است. شور ندارد. این حرف را هم حس آدم تایید میکند و هم علم موسیقی. هیچ ایرانی‌‌ای با شنیدن این موسیقی شاد نمی‌شود و احساس شعف نمی‌کند.
چهار: این موسیقی یک شور تعدیل شده است و عجیب است که خواننده در آخر روی نت ششم می‌ایستد و با آن خواندن را تمام میکند. نت ششم در این گام تقریبا حالت مغازله دارد. این نت بیشتر مغموم است تا شاد و خوشحال. این نغمه از نغمه تنیک، فاصله ششم کوچک می سازد، که جز فواصلی است که غم را روایت میکند.
پنج: مثلا اگر نت اول در شور، لا باشد این نت ششم روی فا بِکار می‌ایستد که غمگین و گرفته است.
شش: در ساخت این آهنگ هیچ کار خاص و بدیعی صورت نگرفته است. تقریبا حتی می‌شود گفت با عجله و سرسری ساخته شده است.
آیا مردم این اثر را بارها گوش خواهند داد؟ آیا چیزی دارد که در ذهن بماند؟
پایان پیام
اصلا خوب نبود. رفع تکلیف بود.
به نظر میرسه که این کار با نگاه به (یا کپی برداری از!) تیتراژ سریال هایی که آقای عقیلی خونده، ساخته شده. هم شعر این اثر مایه هایی از اون کارها رو داره (با این تفاوت که دیگه خبری از جادوی زنده یاد یداللهی نیست!) و هم آهنگش (که طبیعیه، چون این آهنگساز سابقه ساخت تیتراژ با صدای آقای عقیلی رو داره)
با نگارنده این مطلب هم موافقم که این شعر انگار برای موقع شکست و حذف نوشته شده و اگه مثلاً فرض کنیم که ایران از گروهش صعود کنه، آیا واقعاً میشه این آهنگ رو پخش کرد یا باید بریم سراغ “ملی پوشان…”
حالا میشه فهمید که کنار کشیدن علیرضا قربانی از این پروژه، عاقلانه و حساب شده بود و ایشون فهمید که کار به شکل اصولی انجام نمیشه و بیشتر رفع تکلیفه!