از بارو بارو با صدای حسین فرجی تا گروه رستاک

به گزارش پایگاه خبری گلونی، حسن فرازمند در سه شماره از ضمیمه ادب و هنر روزنامه اطلاعات در فروردین و اردیبهشت ۹۷ به ترانه بارو بارو مرحوم حسین فرجی و شکایت او از گروه رستاک پرداخته است.

فرازمند نوشته است:

بسیاری ازمردم فکر می کنند ترانه معرف و لری بارو بارو (بارون بارون)، یک اثر موسیقیایی جدید است که توسط گروه باذوق وشوق «رستاک»ساخته و پرداخته و اجرا شده است؛ در حالی که نسل‌های دهه چهل وپنجاه لرستان و چهارمحال بختیاری به خاطر می‌آورند که این ترانه در آن سال‌ها توسط خواننده ای لرزبان به نام «حسین فرجی» (که درسال‌‌های اخیر به عنوان یکی از استادان موسیقی لری و هم‌طراز با رضا سقایی از او یاد می‌شود) اجراشده و در همان سال‌ها به یکی از پرفروش‌‌ترین نوارها تبدیل شده است.

پس در واقع، حسین فرجی نخستین خواننده و شهرت‌دهنده این ترانه فولکلوریک لری به تمام کشور بود. حالا قبل از این که به جزئیات بیشتری از این ترانه لری و خوانندگانش بپردازم، ابتدا متن مکتوب این ترانه را باهم مرور می‌کنیم:

بارو بارو بارونه هی (۲مرتبه)

دسه تو به و دسم بیا رمو و هونه هی

گل باغمی تو …چشم و چراغمی تو

چراغ هونم تونی…. مونس و یارمی تو

بارو بارو بارونه هی

دسه تو به و دسم بیا رمو و هونه هی

انتظار و انتظار… سوزه شیرین نمکدار

سی تو بیمه بی قرار

بارو بارو بارونه هی

دستو به و دسم بیا رمو و هونه هی

صبرو قرارم تونی مونس و یارم تونی

اسیر و خوارم نکو دوای دردم تونی

بارو بارو متعلق به حسین فرجی است

بله دوستان عزیز این پاورقی؛ نخستین خواننده‌ای که این ترانه محلی را در تاریخ موسیقی لری به ثبت رساند، استاد حسین فرجی، از خوانندگان نامدار لرستانی است که اکنون قریب به نیم‌قرن از آغاز فعالیت‌های هنری او می‌گذرد.

عزت‌الله فرجی، معروف به حسین فرجی، یکم بهمن‌ماه ۱۳۲۹ در خیابان ۱۷ شهریور فعلی و محله‎ پشت گرداب سنگی (سوم اسفند سابق) در شهر خرم‌آباد دیده به دنیا گشود.

حسن فرازمند ادامه داده است:

بعد از چاپ مطالب یاد شده در همین ستون، در تماسی که با این خواننده محبوب لرستان داشتم، او توضیحات بیشتری درباره چگونگی اجرای این ترانه در اوایل دهه هفتاد داد و گفت که: شعر و آهنگ این ترانه از ساخته‌های خودم است و این که عده‌ای مدعی شده‌اند این یک ترانه فولکوریک لری است، کاملاً غلط است.

حسین فرجی ادامه داد: من اوایل سال ۱۳۷۰ ترانه «بارو بارو» را اجرا کردم و کمپانی ایران صدا ـ که متعلق به آقای منوچهری، برادر حمید منوچهری گوینده و دوبلور معروف بود این ترانه را در یک کاست به همراه چند اثر دیگر از من منتشر کرد که در آن زمان از پرفروش‌ترین نوارهای مجاز بود و بعد از آن بود که گروه لری رستاک این ترانه را اجرا کرد.

شکایت از گروه رستاک

آقای فرجی در مقابل این سؤال که وقتی شنیدید اثرتان را اجرای جدید کرده‌اند، چه کردید؟ گفت: من شنیدم و البته خوشحال شدم که طبلی بر آهنگ من کوبیده شده و این ترانه معروف‌تر شده است.

وقتی در برج میلاد، گروه رستاک کنسرت اجرا داشت، رفتم در کنسرت‌شان شرکت کردم و در پایان کنسرت در جمع آنها حضور یافتم و از آنها نخست گله‌ کردم که چرا بدون اجازه و هماهنگی، این ترانه را اجرا کرده‌اند که متأسفانه آنها برخورد ناشایست و ناپسندی داشتند و مدعی و طلبکار هم شدند. اما من در مقابل این برخورد ناشایست آنها مجوز این اثر در سال ۷۰ را به همراه مدرک و کاست و ترانه مربوطه را ارائه دادم که متأسفانه بازهم با برخورد غیر مؤدبانه‌ای گفتند: «خب حالا که چی؟ چی… می‌خوای؟»

البته من از آنها چیزی نمی‌خواستم و توقعی هم نداشتم، ولی دلم می‌خواست آنها حداقل در CD مربوطه و طرح روی جلدشان قید می‌کردند که آهنگ و شعر متعلق به حسین فرجی است. آنها نه تنها این کار را نکردند، بلکه مدعی شدند که این ترانه مال صد‌سال پیش است، که البته نتوانستند مدرکی بر این ادعای خود بیاورند و فقط مدعی شدند که خیلی از هنرمندان خرم‌آباد گواهی‌داده‌اند که این ترانه مال یکصدسال پیش است (که البته آن عده از هنرمندان خرم‌آباد هم کسانی بوده‌اند که به کارهای من روی خوش چندانی نشان نمی‌دادند). و البته می‌دانید که این نوع دورزدن‌ها و ترور نرم شخصیت، در گوشه و کنار جامعه هنرمندان، زیاد به چشم می‌خورد.

برای بارو بارو به دادگاه رفتم

او در ادامه گفت: من مجبور شدم برای دفاع از حق و حقوق خود به دادگاه رسانه در میدان پانزده خرداد شکایت کنم و اسناد و مدارک مربوط به خودم را ارائه نمایم که پس از مدتی، قاضی دادگاه رسانه، حق را به من داد و حکم جلب مسئولان کمپانی مربوطه را که آثار آنها را منتشر کرده بود، به من داد و من با حکم جلب به کمپانی مربوطه رفتم.

در آنجا بحث و جدل زیادی بین‌مان شد و مسئول کمپانی در نهایت حکم دادگاه را پذیرفت و حق و حقوقی را (که البته من در قید آن نبودم) به من پرداخت و رضایت مرا تا حدودی از نظر مالی جلب کرد. اما اسم مرا بازهم در تکثیرهای بعدی‌شان روی CDها نیاوردند.

او ادامه داد: البته آقای مرادی، خواننده اصلی گروه رستاک، دو‌سه باری هم که در تلویزیون کرمانشاه اجرا داشت، مصاحبه کرد و بازهم از آوردن اسم شاعر و آهنگساز خودداری کرد و گویا معلوم بود که با مجریان برنامه تلویزیون کرمانشاه هماهنگ کرده بودند که اسمی از شاعر و آهنگساز به میان نیاید و اساساً هنوز هم سخت‌شان است که بگویند خالق این اثر، من هستم. حسین فرجی در ادامه به سرنوشت ترانه معروف دیگرش یعنی «شیپورچی» اشاره می‌کند و می‌گوید: آن ترانه من هم سرنوشتش شبیه همین ترانه ام بود که عرض شد.

گروه رستاک ابیاتی جعلی را بر روی ملودی بارو بارو می‌خواند. شاید برای این که نام حسین فرجی را از قلم بیندازد. لازم است رسانه‌ها پیگیر باشند که زین پس این گروه بارو بارو را با ابیات جعلی اجرا نکند.

پایان پیام