در ستایش جشنواره جهانی فیلم فجر

کمتر کسی فکر می‌کرد بخش بین‌المللی جشنواره فیلم فجر بعد از جدایی از سایر بخش‌ها و برگزاری در زمانی به غیر از بهمن‌ماه بتواند توفیقی به دست بیاورد.

پایگاه خبری گلونی، میرمجید صفوی: بسیاری بر این باور بودند که باتوجه به شرایط فرهنگی حاکم بر کشور ما، بخش عمده‌ای از فیلم‌های خارجی امکان نمایش در داخل کشور را ندارند. و اندک فیلم‌هایی هم که از فیلتر ممیزی‌های جورواجور رد می‌شوند، آنچنان فیلم‌هایی نیستند که تماشاگر ایرانی را به خرید بلیت و ایستادن در صف جشنواره ترغیب کنند.

آن‌ها بر این باور بودند؛ تنها شانسی که می‌توان برای بخش بین‌الملل جشنواره قائل شد، این است که متولیان آن تلاش کنند، فیلم‌های این بخش زیر سایه‌ی فیلم‌های ایرانی بخش اصلی، اندکی دیده شوند. خیلی‌ها هم، البته تعطیلی بخش بین‌الملل را بهترین تصمیم ممکن برای مدیران جشنواره می‌دانستند.

مدیران سازمان سینمایی اما، در تصمیمی مناسب، کار را به خود سینماگران سپردند و مدیر عامل وقت خانه سینما، رضا میرکریمی را مامور سر و سامان دادن به این بخش از جشنواره کردند.

میرکریمی که خود تجربه حضور در بسیاری از جشنواره های شناخته شده ی دنیا را داشت،با همراهی تیمی کاربلد و برنامه ریزی مناسب کار خود را اغاز کرد. او که به درستی دریافته بود جشنواره ی متبوعش توان رقابت با جشنواره‌های سطح الف دنیا را ندارد، به جای تبدیل آن به مکانی که فیلم‌های موفق در جشنواره‌های معتبر را، آن هم با جرح و تعدیل نمایش می‌دهد، آن را بستری برای شناسایی و معرفی فیلمسازان مستعد و کمتر شناخته شده قرار داد.

دست‌اندرکاران جشنواره جهانی فجر، همچنین در انتخاب فیلم‌های ایرانی برای حضور در این بخش،بسیار هوشمندانه عمل کرده و بر خلاف سال‌های پیشین که بخش بین‌الملل محلی برای دلجویی از فیلم‌های راه نیافته به بخش مسابقه‌ی سینمای ایران و ناراضیان از توزیع جوایز بود،فیلم‌هایی را انتخاب کردند که حاوی مضامین جهانی بوده و ظرفیت مطرح شدن در سطح بین‌المللی را داشتند.

جشنواره بین‌المللی فیلم فجر اگر چه برای تبدیل شدن به جشنواره ای در حد و اندازه‌ی جشنواره‌های سطح اول دنیا، راهی بسیار طولانی در پیش دارد، اما با به کارگیری استراتژی مناسب، ثبات مدیریت و استفاده از تمام ظرفیت‌های سینمای ایران توانسته است در مسیری صحیح و رو به جلو قرار گیرد و سال به سال بر اعتبار خود بی‌افزاید.

بدون شک در بین جشنواره‌های ریز و درشتی که همه ساله در کشور برگزار می‌شود و اکثرشان هم پسوند بین‌المللی را با خود یدک می‌کشند، جشنواره جهانی فجر ثابت کرده است که باید حساب ان را از چنین جشنواره‌های خنثی و بی‌خاصیت جدا دانست و به اینده ان امیدوار بود. امیدی که امسال برگزارکنندگان جشنواره، با دعوت از مهمانان شاخص بین المللی، نمایش فیلم‌های ارزشمند و برگزاری کارگاه‌های آموزشی معتبر، بیش از پیش آن را تقویت کردند.

حالا جشنواره جهانی فجر، با تمام فراز و نشیب‌هایش، راه خود را پیدا کرده است و هر سال بیشتر از سال قبل خود را به قله‌های موفقیت نزدیک‌تر می‌بیند.

شاید هنوز هم کسانی باشند که انتقاداتی به جشنواره دارند، اما دیگر هیچکس به تعطیلی آن فکر نمی‌کند.

پایان پیام