هشتمین گروه در حال انقراض: نانوا.
پایگاه خبری گلونی، راضیه حسینی: این موجودات تمیز و مرتب، که تقریبا به طور کامل منقرض شدهاند، همیشه زیرپوشهایی به تمیزی پیراهن تیم ملی تنشان بود.
نمیدانم زمان قدیم هوا خنکتر بود، تنورها گرمایشان کمتر بود، هر چه بود عرقی روی سرو صورتشان نمیدیدی.
متاسفانه با کم شدن این موجودات پاکیزه گروهی جایشان را گرفتند به نام «شاطرهای عرقریز». این گروه که در دوران تکنولوژی و فضاهای مجازی بسیار زیاد شدهاند، در کنار تنور نانوایی و خمیر، یک گوشی هوشمند دارند که همیشه وردلشان است. لازم به توضیح نیست که این گوشی دیگر کجاها وردلشان است؟ خودتان بهتر میدانید.
نانوا یک انگشت به نان، دو انگشت به گوشی میزند و همینطور مشغول کار است. بخاطر حجم کاری زیاد و همزمان فعالیت در فضای مجازی و حقیقی شاطر بیچاره وقت نمیکند عرقش را پاک کند و کار از عرق جبین میگذرد. دیگر از کل هیکلش عرق میریزد. زیرپوشهای تمیز هم جای خودشان را به زیرپوشی مابین لباس تیم ملی و سیاهجامگان، ببخشید مشکی پوشان میدهند.
فکر کنید در چنین نانوایی منتظر ایستادهاید. سر و وضع شاطر و عرق هیکلش هیچ، نانوایی که نان را تحویل میدهد، قبل از تحویل انگار تمام بدش خارش میگیرد. اول سرش را میخاراند، بعد گوشش را. یک چیزی هم از زیر ناخنش پرت میکند یکوری. بعد هم نانها را تحویلتان میدهد. اصلا اشتهای آدم دچار افسردگی میشود، میرود گوشهی معده کز میکند.
چه باید کرد؟
همان مسؤل درجه سه را پیدا کردم و گفتم چه کنیم؟ گفت«ما که نونهامون مشکلی نداره. بیخود سیاهنمایی نکنید. کی گفته نونواییها تمیز نیستند؟ اتفاقا خیلی هم تمیزن.»
از آقای مسؤل خواهش کردم آدرس نانوایی محلشان را بدهد. ایشان فرمودند «از محافظم میپرسم بعدا بهتون میگم»
به مسؤلین که امیدی نیست ولی شما
اگر هنوز در محلهتان از آن نانواهای تر و تمیز پیدا میشود حسابی خوش بهحالتان تا میتوانید نان بخورید. اگر طرفهای شما هم مثل طرف ما منقرض شدهاند، به نظرم برگردیم به دوران خیلی قدیم و شروع کنیم به نان پختن در خانه. سخت است ولی بهتر از خوردن نان اسفنجی است. نیست؟
این را هم بگویم، نانوا جان عزیز! میدانم کارتان به شدت سخت است و طاقت فرسا. دمتان گرم، خسته نباشید.
ایستادن کنار تنور داغ خیلی سخت است. شما که دارید این همه زحمت میکشید، اگر راه دارد کمی نظافت را هم رعایت کنید. با تشکر بسیار.
پایان پیام