به گزارش پایگاه خبری گلونی، یکی از اتفاقات عجیب در خنداننده شو این بود که آقای علی صبوری به حرفهای خودش میخندید!
در ویدئوی استندآپ او میتوانید بببنید که سه بار در دقایق ۲:۱۰ و ۴:۳۳ و ۵:۵۰ به گفته خودش میخندد و داوران و تماشاگران را به خنده وا میدارد.
صبوری با این حرکت سعی داشت که از جمعیت خنده بگیرد که موفق هم بود.
اما آیا او میتواند در اجراهای بعدی هم با این حربه از جماعت خنده بگیرد؟ آیا اصولا این خنده به خود، تماشاگران داخل خانه را نیز میخنداند؟
آیا این سه مرتبهای که صبوری به خودش میخندند واقعا خندهدار بود؟ یعنی اگر نمیخندید چه اتفاقی میافتاد؟
البته هیچ عیبی ندارد که کمدین از هر ابزاری برای ارتباط با مخاطب بهره بگیرد اما خنده به خود، میتواند همیشه کارساز باشد؟
مارتین لارنس و علی صبوری!
عجیبتر اما سخنان اشکان خطیبی در دفاع از این حرکت صبوری بود. خطیبی گفت: «اینم یه روششه، مارتین لارنس هم از همین روش استفاده میکنه و غشغش میخنده»
بعید است خنده به خود روشی در استندآپ باشد. با دیدن یکی دو ویدئو از مارتین لورنس هم میفهمیم او به خود نمیخندند بلکه به موقیعت پیشآمده میخندند و خندهاش جزو قصه و روایت است نه برای فاصلهگذاری و گرفتن خنده از مخاطب.
مثلا در جریان استندآپ وقتی کسی در سالن چیزی میگوید و او پاسخ میدهد میخندند. یعنی به شوخی مخاطب میخندند.
خنده مارتین لورنس اجرای با لبخند است نه خندیدن به خود. او چهرهای بشاش دارد و با لبخند و حرارت استندآپ میکند.
فرق دیگر خندههای لورنس با آن چه که صبوری ارائه کرد در این است که گاه خندههای لورنس به شخصیتی که روایت میکند برمیگردد نه به خود لورنس. یعنی خندهاش در ادامه ماجراست نه برای ایجاد خنده در مخاطب.
صبوری اما وقتی از زبان پدر میگوید: «بهم نگو پدر من چندشم میشه»، میخندند. خندهای که متعلق به پدر یا پسر نیست بلکه خنده علی صبوری است که بسیار هم تصنعی است.
با دیدن ویدئوهای مارتین لارنس میبینید که خندههای او خندههای معمولی کسی است که دارد جک تعریف میکند. او مثل هر کسی که جک میگوید و خوشحال است میخندد و تعریف میکند اما طول و عرض استیج را با خنده انفجاری طی نمیکند!
مربی صبوری آقای فرهاد آئیش در نقد خندههای او گفت: «بهت گفتم یک بار اگر خندهات گرفت، بخند نگفتم همهاش بخند» یعنی تاکید آقای آئیش هم بر خنده ساختگی نبوده است.
علی صبوری برای ماندن در این مسابقه و معرفی شدن به یک استندآپ کمدین حرفهای باید شیوههای دیگری را برای خنداندن مخاطب انتخاب کند.
پایان پیام