پل شاپوری عامل ارتباط غرب استان لرستان (طرهان) با شرق و از آنجا به خوزستان و تیسفون (پایتخت ساسانیان) بوده است.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، پروژه پارک شاپوری دیگر از آن پروژه‌های تکراری می‌شود. پروژه‌هایی که هر مسئول جدیدی می‌آید وعده اتمام آن را می‌دهد ولی این روزشمار هیچگاه به پایان نمی‌رسد.
البته در ماه‌های گذشته شهرداری خرم‌آباد سعی کرده است نسبت به تکمیل این پروژه قدم‌هایی بردارد.
بوستان مینیاتوری در شمال مجموعه گردشگری شاپوری ۷ هکتار مساحت دارد، مساحت دریاچه مربوطه نیز ۵ هکتار بوده و حدود یک هکتار پیاده‌روسازی در اطراف دریاچه انجام خواهد گرفت.
اما این پروژه کم‌کم سایه خود را بر اصل موضوع یعنی پل تاریخی شاپوری (طاق پیل اِشکسه) گسترده است و مرمت بی‌مطالعه و سرسری این پل را از یادها برده است.
شهردار خرم‌آباد و اداره کل میراث فرهنگی، هربار که از این پروژه گزارشی می‌دهند منتظریم برنامه‌ای هم برای مرمت دوباره و اصلاح خرابکاری انجام شده روی این پل دوره ساسانی بدهند. ولی مدام از ساخت دریاچه و پل‌های مینیاتوری و چمن‌کاری و پیاده‌روسازی حرف می‌زنند.
مهمترین جز پارک شاپوری نباید فراموش شود
این پروژه می‌تواند قطب دیگری مقابل محموعه کیو برای گردشگری خرم‌آباد باشد ولی مهمترین جز این مجموعه که دلیل اصلی شکل‌گیری آن هم بوده است نباید فراموش شود.
در زمان مدیرت‌های گذشته میراث فرهنگی لرستان، این پل تاریخی به بدترین روش ممکن مرمت شد. البته مرمتی که بیشتر به دگرگونی شبیه بود.
این پل باید دوباره مرمت شود و ابتدا آثار آخرین مرمت از بین برود و سپس زیر نظر کارشناسان معتبر میراث فرهنگی این اثر تاریخی از نابودی نجات پیدا کند.
جذابیت اصلی این مجموعه گردشگری پل شاپوری است و با شمایل کنونی متاسفانه نمی‌تواند رضایت گردشگران را برآورده کند.
پل شاپوری عامل ارتباط غرب استان لرستان (طرهان) با شرق و از آنجا به خوزستان و تیسفون (پایتخت ساسانیان) بوده است. این پل حدود ۲۳۰ متر طول و بیش از ۱۹ چشمه طاق داشته که در حال حضار فقط ۵ چشمه طاق از آنها باقی مانده است.
پایان پیام