پایگاه خبری گلونی، معین بادپا: امروز روزنامه‌ها خبر از افزایش سی درصدی لبنیات دادند. البته اگر گذرتان به خرید یک پاکت شیر افتاده باشد، نیازی به خواندن خبر در روزنامه‌ها هم نداشتید.
اما وقتی در یک روزنامه خبر گرانی لبنیات را در صفحه اول آن می‌خوانید و طبق عادت به صفحه آخرش م‌یروید، به نکته جالب‌تری برمی‌خورید. زیرا در ستونی از مضرات مصرف زیاد لبینات گفته است. اینکه خوردن بیش از دو لیوان شیر یا ماست در روز ممکن است سلامتی شما را تهدید کند.
در اینکه مصرف بیش از حد هر چیزی، زیان‌آور است شکی نیست. اما هم‌زمانی این دو خبر حس خوبی به آدم نمی‌دهد. شاید روزنامه مذکور، مطلب آن ستون را مدتی قبل آماده کرده است و از شانس بدش، انتشار آن هم‌زمان شده بود با این افزایش قیمت لبنیات. اما مهم این است که آدم گمان می‌کند یک بدسلیقگی رخ داده است.
هر خبری به درد هر جایی نمی‌خورد
نکته مهم در انتشار این خبر این است که آیا سرانه مصرف لبنیات در ایران در حد استانداردی است؟ آمارها چه می‌گویند؟ اصلا آیا باید هر خبری را در هر جایی گفت؟ شاید ذکر این مطلب در یک ستون و صفحه پزشکی و تحقیقاتی ارزشمند باشد، اما در صفحه‌ای که اغلب مخاطبان روزنامه، آن را می‌خوانند و بنابراین جایی برای ذکر مطالب حدودا همه‌پسند است، تعجب‌آور است.
مصرف بسیاری از خوردنی‌ها در ایران، از حد استاندارد بالاتر است و گفتن صدباره آنها و توصیه به کاهش مصرف آن بهتر از ذکر مواردی است که بیننده در پاسخ بگوید «یه جوری می‌گن زیاد مصرف نکنید، انگار که همه از خوردن لبینات داریم خفه می‌شیم». جمله‌ای که بعد از خواندن خبر توسط فردی در مترو، از زبان فرد دیگری شنیده می‌شود.
پایان پیام