جاده‌ چگونه طبیعت را از بین می‌برد و نابود می‌کند

جاده‌ چگونه طبیعت را از بین می‌برد و نابود می‌کند

به گزارش پایگاه خبری گلونی، جاده‌ کشی برای ترویج گردشگری و یا حفظ محیط زیست، عوام‌فریبی است.

کارشناسان و پژوهشگران دست‌کم شش اثر منفی را درباره جاده‌کشی در طبیعت و حیات وحش بیان می‌کنند.

جاده‌ چگونه طبیعت را از بین می‌برد و نابود می‌کند

وقتی که حیوانات می‌خواهند برای رسیدن به مناطق مخصوص خود و یا مهاجرت از منطقه‌ای به منطقه دیگر از جایی رد شوند که قبلا جاده نبوده است، اما حالا جاده است کشته می‌شوند.

این ردشدن حیوانات از جاده‌ها باعث افزایش مرگ و میر آن‌ها می‌شود؛ اتفاقی که در بسیاری از جاده‌های ایران دائما رخ می‌دهد و حتی شما در همین مسیر تهران به کرج و کرج به قزوین و قزوین به رشت می‌توانید بارها و بارها انواع و اقسام حیواناتی را اعم از مارها و لاک‌پشت‌ها و شغال‌ها و روباه‌ها ببینید که زیر ماشین رفته‌اند و جان خود را از دست داده‌اند.

نکته بعدی آلودگی است

پساب شیمیایی، نفت خام، نمکی که در زمستان در جاده‌های برفی و کوهستانی استفاده می‌کنند، هم باعث جذب پرندگان و کشته‌شدن آن‌ها می‌شود و هم پساب شیمیایی روغن، بنزین، گازوئیل و تعمیرات ماشین‌های سنگین کنار جاده باعث آلوده‌شدن خاک و به طبع آن سفره‌های آب زیرزمینی می‌شود.
شانه خاکی
اثراتی مانند حصارکشی و شانه خاکی که شکاف‌های بزرگی به‌عنوان مانع در طبیعت ایجاد می‌کنند و بخشی از پوشش گیاهی و جنگلی طبیعت را از بین می‌برند و هنگام باد، یکی از عوامل ایجاد کانون‌های ریزگرد محلی می‌شوند. سروصدای جاده‌ها، به‌ویژه پرندگان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و آن‌ها را در انتخاب جای مناسب برای آشیانه دچار مشکل می‌کند. و همچنین ارتباط پرندگان با یکدیگر را مختل می‌کند.

نور جاده و پرندگان

دیگر موضوع، نور جاده‌ها است؛ نور مصنوعی که جاده‌ها تولید می‌کند، کیفیت زندگی جانوران به‌ویژه پرندگان را کاهش می‌دهد.

در مطالعه‌ای که در فنلاند انجام شده است، کارشناسان متوجه شدند که اثر حاشیه ایجادشده از روی جاده‌ها روی چند گونه تاثیر گذاشته است و منجر به افزایش زاد و ولد پرندگان شده است. همچنین پژوهشگران دریافتند که سروصدای ترافیک و گازهای آلاینده حاصل از خودروها به‌عنوان قاتلی برای جانوران صیاد عمل می‌کند.

پژوهشگران معتقدند که جاده‌ها به مثابه باتلاقی برای حیات وحش عمل می‌کند و به‌ویژه گوشتخواران بزرگ‌جثه با جاده‌کشی، در معرض خطر بسیاری قرار می‌گیرند.

کما این‌که در کشور خودمان نیز بالاترین میزان مرگ و میر خرس‌ها، پلنگ‌ها و یوزپلنگ‌ها مربوط به جاده‌های کشور است.

در کشورهای دیگر اگر جاده‌کشی انجام شود، حتما تغییر رفتار راننده و آگاهی از طریق آموزش یا اصلاحات جاده‌ای در آن لحاظ می‌شود و در مرحله دوم سعی می‌کنند تغییر رفتار در حیات وحش را با بازداری و منع دسترسی و یا ایجاد معبرهای ایمن در جاده به انجمن برسانند.

جاده‌ چگونه طبیعت را از بین می‌برد و نابود می‌کند

در ایران اما فقط جاده کشیده می‌شود، یعنی نه به راننده‌ها آموزش و آگاهی داده می‌شود و نه سعی می‌شود رفتار حیات وحش تغییر کند.

همچنان که هنوز در کریدور مهاجرتی یوز از پارک ملی توران به سمت منطقه خوش ییلاق و دشت کویر، نه بازداری و منع دسترسی و ایجاد معبرهای ایمن برای یوزپلنگ ایرانی مهیا شده است و نه آموزش‌های لازم برای رانندگانی که از تهران به سمت مشهد می‌روند، داده شده است. جاده‌ها برای حیات وحش، به‌ویژه برای مهره‌داران و پستانداران و صدالبته برای پرندگان، یک قتلگاه به حساب می‌آیند.

پایان پیام