الان نون توی زباله بیمارستانی است

به غیر از این فرصت‌ها، کارخانه‌های تولید لوازم پلاستیکی دو هزار تومانی و تولید سوسیس کالباس و… هم خواهان این زباله بیمارستانی هستند.

پایگاه خبری گلونی، محسن فراهانی: شهربانو امانی عضو شورای اسلامی شهر تهران گفت:

کارکنان سازمان مدیریت پسماند شهرداری پایتخت معتقدند برخی از مراکز درمانی برای آنکه هزینه دفع این پسماندها را به شهرداری پرداخت نکنند، به صورت مخفیانه زباله‌های ویژه بیمارستانی را در سطل‌های زباله شهری رها می‌کنند.

اتفاقاً به نظر ما سازمان مدیریت پسماند شهرداری باید این اتفاق را به فال نیک بگیرد.

هنر مدیریت یعنی اینکه تهدیدها را تبدیل به فرصت کنی. حالا رها شدن زباله‌هایی بیمارستانی در سلطل‌های زباله سطح شهر چه فرصتی می‌تواند باشد، ادامه مطلب را بخوانید تا متوجه شوید.

لوازم پزشکی در بازار

از آن‌جایی که برخی پزشکان عزیز هوش و حواس درست و حسابی ندارند، ممکن است لوازم پزشکی را درون زباله‌ها جا بگذارند.

البته خدای ناکرده منظورمان این نیست که پزشکان کم‌هوش هستند. خیر.

برخی از آن‌ها حواس‌شان پیش آپارتمان‌سازی و واردات و… است.

برای همین در بیمارستان خیلی تمرکز ندارند و ممکن است برخی لوازم را اشتباهی بیاندازند درون زباله‌ها.

همان‌طور که لوازم پزشکی را درون معده بیمار جا می‌گذارند و شکمش را می‌دوزند.

پس با تفکیک زباله‌ها و به دست آوردن این لوازم می‌توان آن‌ها را در بازار با قیمت خوبی آب کرد و حتا به خودشان فروخت.

قیمت کلیه کارکرده

از طرفی به همان دلیل آپارتمان‌سازی و واردات ممکن است بخواهند کلیه چپ را بیرون بیاورند اما اشتباهی راست را بیرون بکشند.

بعد برای آن که کسی نفهمد، صدایش را در نمی‌آورند و آن کلیه را می‌اندازند درون زباله‌ها.

الان کلیه در بازار خوب فروش می‌رود.

اگر شانس بچه‌های شهرداری خوب باشد و گروه خونی بیمار نگون‌بخت کم‌یاب باشد که نون‌شان در روغن است.

به کلیه‌ی فوق، انگشت و پا و دست و چشم را هم اضافه کنید.

زباله بیمارستانی

به غیر از این فرصت‌ها، کارخانه‌های تولید لوازم پلاستیکی دو هزار تومانی و تولید سوسیس کالباس و… هم خواهان این زباله بیمارستانی هستند.

از توضیح بیشتر این مورد ما را معاف کنید که حال خودمان هم بد شد چه برسد به شما.

ولی آن را هم خوب می‌خرند.

ما به سازمان مدیریت پسماند شهرداری پیشنهاد می‌کنیم به جای انتقاد از این شرایط، تهدید را تبدیل به فرصت کنند.

پایان پیام