پایگاه خبری گلونی، معین بادپا: برادران کارامازوف آخرین اثر فئودور دایستایفسکی نویسنده شهیر روسی در سالهای ۱۸۷۹ و ۱۸۸۰ به رشته تحریر درآمد. این رمان که سیزده فصل دارد، به توصیف روابط پیچیده میان چهار پسر با پدرشان، فئودور کارامازوف می‌پردازد؛ روابطی که سرد و غیرصمیمی به نظر می‌رسد.
رمان «برادران کارامازوف» همانند آثار قبلی داستایفسکی، از متنی عمیق و اخلاقی برخوردار بوده و موضوعاتی چون فلسفه، روانشناسی و ادبیات داستانی را با یکدیگر تلفیق کرده است.
بسیاری از منتقدان آن را بهترین رمان داستایفسکی می‌دانند. تا جایی که حتی از سوی شخصیت‌های مذهبی و روسای جمهور نیز به دلیل مطرح کردن سوالات اخلاقی، مورد ستایش قرار گرفته است.
برای شناخت بیشتر این اثر ارزشمند، این ده نکته را هم بخوانید.
یک. برادران کارامازوف، در دو سال پایانی زندگی داستایفسکی نوشته شد. او تنها چهار ماه پس از انتشار بخش پایانی کتاب در سال ۱۸۸۰ درگذشت.
داستایفسکی پیش از مرگ، به دلیل فعالیت‌های روزنامه‌نگاری و نویسندگی، شخصیتی محبوب بود. در مراسم خاکسپاری‌اش در کلیسای ولادیمیرسکی در سن پترزبورگ، بیش از سی هزار نفر شرکت کردند و او را در قبرستان تیخوین در صومعه اکساندر نوسکی به خاک سپردند.
دو. شخصیت آلیوشا در رمان برادران کارامازوف، به عنوان مرکز اخلاقی رمان، از نام فرزند داستایفسکی برداشت شده است که در سن دو سال و نه ماهگی(یعنی دورانی که او مشغول نگارش رمان برادران کارامازوف بود) فوت کرد.
سه. مرلین مونرو، بازیگر مشهور سینمای جهان آرزو داشت تا در فیلم برادران کارامازوف بازی کند. او گفته بود تمایل دارد تا در نسخه سینمایی این اثر، به جای شخصیت «گروشنکا» به ایفای نقش بپردازد. اما کمپانی قرن بیستم، چنین اجازه‌ای را به او نداد.
استالین و برادران کارامازوف
چهار. ژوزف استالین، دیکتاتور شوروی، در دوران جوانی بارها و بارها رمان برادران کارامازوف را خواند. او داستایفسکی را نویسنده‌ای روانکاو و توانمند می‌دانست و به آثار او بسیار علاقه‌مند بود. استالین به عنوان یک متفکر بزرگ ادبیات فلسفی و روانشناسی، به ویژه از سوی نویسندگان روسی، شناخته می‌شود.
پنج. ترجمه برادران کارامازوف، بسیار دشوار است و مترجمان در هنگام ترجمه نسخه روسی این رمان به زبان‌های دیگر به خصوص انگلیسی با چالش‌های زیادی روبرو هستند.
یکی از دلایل مشکل مذکور آن است که هر شخصیت از یک الگوی رفتاری متفاوت و منحصر به فرد پیروی می‌کند و مترجم باید شناخت کافی از شخصیت‌ها داشته باشد. به عنوان مثال آلیوشا به صورت مختصر و مستقیم سخن می‌گوید، در حالی که ایوان به زبان آکادمیک.
واقعی یا خیالی؟
شش. داستایفسکی، برادران کارامازوف را در سال ۱۸۷۸ در کلیسای اپتینا پاستین در جنوب مسکو نوشت. سفر او به کلیسا، بلافاصله پس از مرگ پسر کوچکش آلیوشا صورت گرفت و به گفته همسرش در حالی برگشت که دیگر از آن غم و اندوه خبری نبود و به آرامش رسیده بود.
هفت. پدرکشی در برادران کارامازوف، برگرفته از یک داستان واقعی است. داستایفسکی چندین اثر را به صورت نیمه تمام رها کرد که در نهایت تجمیع این طرح‌ها به خلق برادران کارامازوف انجامید.
در طرح داستان ناتمام «درام در توبولسک» به سال ۱۸۷۴ پسر جوانی، پدرش را به قتل رساند. این داستان از ماجرای یک سرباز روسی شهر امسک الهام گرفته شده بود. در اثر داستایفسکی نیز، اسمردیاکوف نیز پدرش را می‌کشد و بدن او را در خانه اش پنهان می‌کند.
از کافکا تا پاپ
هشت. فرانتس کافکا، نویسنده آلمانی، آنچنان تحت تاثیر برادران کارامازوف قرار گرفت که ابراز داشت به دلیل قدرت داستایفسکی در مباحث فلسفی و روانشناختی، خود را عضوی از خانواده او می‌داند و احساس می‌کند با او رابطه خونی دارد. کافکا در نامه‌ای به نامزد خود نوشته بود:«من با چهار نفر رابطه خونی واقعی دارم: فرانتس گریل پارتسر، کلایست، داستایفسکی، فلوبر».
نه. برادران کارامازوف، زیگموند فروید را نیز ترغیب کرد تا کتابی با محوریت روانکاوی داستایفسکی بنویسد. فروید روانکاو مشهور اتریشی، پس از خواندن برادران کارامازوف، آن را بازتابی از رابطه نویسنده با پدرش خواند. بسیاری معتقدند داستایفسکی دقیقا پس از قتل پدرش دچار بیماری صرع شد. اگرچه بعدها پس از ابتلای فرزندانش به این بیماری و اثبات موروثی بودن این تشنج‌ها، تا حدی اتهام او کمرنگ شد.
ده. این اثر مورد توجه رهبران مذهبی نیز قرار گرفت. در سال ۲۰۱۵ پاپ فرانسیس بندیکت شانزدهم، در سفر برزیل به خبرنگاران گفت که او بر این باور است «همه باید برادران کارامازوف داستایفسکی را بارها و بارها بخوانند».
منبع: روزنامه اطلاعات | سیزدهم شهریور ۹۷ | ضمیمه ادب و هنر
پایان پیام