گلونی

رفتگران شهر از لشگریان یزید نیستند

رفتگر

رفتگر

پایگاه خبری گلونی، نگار فیض‌آبادی: همزمان با مناسبت مذهبی محرم و صفر، عکسی با عنوان رفتگران شهر از لشکریان یزید نیستند، در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود. جمله‌ای پرمعنا و البته تلخ.

از شور تا شعور

بارها خوانده‌ایم و شنیده‌ایم که شعور باید مقدم بر شور باشد تا رفتارهای اجتماعی هم، پخته‌تر شوند.

مخصوصا درباره مناسبت‌های مذهبی، این موضوع مهم‌تر هم می‌شود. اما بگذارید از زاویه همان «شور» یا هیجان به قضیه نگاه کنیم.

رفتگرانی را تصور کنید که بعد از ساعت‌ها کار، در پایان شب باید با حجم زیادی از زباله‌های پلاستیکی روبرو می‌شوند.

خودتان را جای آنها بگذارید. چه هیجانی را تجربه می‌کنید؟ چه شور‌ و حالی بهتان دست می‌دهد؟

رفتگران شهر از لشکریان یزید نیستند

لحظه‌ای که زباله‌تان را روی زمین می‌اندازید، به خم شدن قامت همان رفتگران فکر کنید.

شاید بگویید آنها پول همین کار را می‌گیرند. اما این نگاه، نگاه غیرمسئولانه‌ و خودخواهانه‌ای است که روز‌به‌روز، اعضای یک جامعه را از هم دورتر می‌کند.

در‌ حالی‌که جامعه ما نیاز به «همدلی» دارد؛ یعنی دیدن دنیا از زاویه دیگران. همدلی یعنی خودتان را دقیقا بگذارید جای رفتگران خسته‌ای که باید بی‌وقفه از روی زمین زباله جمع کنند.

هشتگ #آشغال_نریزیم

این روزها هشتگ آشغال نریزیم، رواج زیادی دارد. اتفاق خوبی است که در شبکه‌های اجتماعی، رعایت نظافت شهری را به‌هم یادآوری کنیم.

همگی به تمرین احتیاج داریم. ماندن در سطح هشتگ‌ها، از ما شهروند بهتری نمی‌سازد.

انگار فقط تلاش کردیم ویترین‌مان را شیک نگه داریم. ولی انباری‌مان پر است از زباله. اگر بتوانیم هشتگ‌های جامعه‌پسند را در‌عمل و در سطح جامعه پیاده کنیم، هنر کرده‌ایم.

ماندن در سطح، یعنی بازی با کلمات. مثل وقتی‌که عده‌ای تلاش کردند رفتگران را با نام «پاکبان» صدا بزنند اما با زباله ریختن، زحمات آنها را قدر ندانستند.

نذر کوچک و ارزشمند

شاید نذر کوچک و ارزشمند شما این باشد که چند کیسه زباله، کنار تکایا بگذارید تا کسی به‌بهانه «آخه سطل نبود»، روی زمین آشغال نریزد.

قرار نیست شما یک نفر، تمام شهر را تمیز نگه دارید. اما حتما می‌توانید در سطح محله‌تان مؤثر باشید. و این اصلا اتفاق کوچکی نیست.

پایان پیام

خروج از نسخه موبایل