پایگاه خبری گلونی، الهه چگنی‌نژاد: شاید به جرات بتوان گفت که عکاسی خبری یکی از سخت‌ترین و پر هزینه‌ترین و حتی پر خطرترین شاخه‌های عکاسی است.
این خطرات جانی را بگذراید کنار خطرات مالی این شغل. مسوولیت وارد شدن آسیب به ابزار عکاسان را هیچ رسانه‌ای نمی‌پذیرد و آنها مجبورند خود برای خرید دوربین جدید و یا تعمیر آن هزینه کنند.
به گزارش سازمان گزارشگران بی‌مرز نزدیک به ۵۷ خبرنگار در سال روان میلادی در کشورهای گونا‌گون جهان کشته شده‌اند.
این سازمان که مرکز آن در فرانسه است، در گزارش سالانۀ خود گفت که بیشترین قربانیان در افغانستان و سوریه بودند.
بر اساس این گزارش، آمار تلفات امسالِ خبرنگاران در سوریه ۱۹ نفر و در افغانستان ۱۰ کشته بوده است.
تکنولوژی های به روز دنیا این امکان را در اختیار عکاس گذاشته اند تا در هر اتفاقی از یک بازی فوتبال گرفته تا یک حادثه تروریستی عکس را مخابره کنند.
از طرفی تلفن‌های همراه شرایطی را به وجود آورده که هر کسی می‌تواند تصویری که در هر فضایی اتفاق می‌افتد را ثبت و منتشر کند.
مهم این است که یک خبر در کمترین زمان همه جا منتشر می‌شود و همه باخبر می‌شویم.
عکاسی خبری
محسن شاندیز در گفت‌وگو با ایسنا گفته است: تصویر، گویایی دیگری دارد که آن را می‌تواند یک عکاس خبرنگار یا یک شهروند خبرنگار ثبت کند.
نه اینکه در شرایط بحرانی یا وقوع حوادث همه دست به موبایل شویم و همگی به یک عکاس و یا خبرنگار تبدیل شویم نه بلکه باید کمک کنیم و یک سری تصاویر واضح و گویای حادثه را ثبت کنیم.
همانطور که گفته شد عکس یک سند زنده است اما خبر ممکن پس از مدتی کمرنگ شود زیرا امروزه آنقدر اخبار پشت سر هم اتفاق می‌افتند که فرصت صحبت کردن درباره آن از دست می‌رود.
پیش از این وقتی اتفاقی می‌افتاد مردم مدت‌ها درباره آن بحث می‌کردند اما امروزه تعداد خبرها زیاد شده است، نه اینکه خبرهای قبلی فراموش شود اما باید درباره خبرهای جدید صحبت شود و در حال حاضر که داریم با هم صحبت می‌کنیم، نمی‌دانیم فردا چه اتفاق جدیدی قرار است بیفتد؟
پایان پیام