پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: خبر استعفای شریعتمداری از وزارت صنعت منشتر شده و بعد از مدتی تکذیب شد ولی حالا در رسانه‌ها نام افرادی مطرح می‌شود برای ریاست بر این وزارتخانه.
در وضعیت اقتصادی کنونی نقش وزیران غیر متخصص بسیار مشهود است. به همین دلیل همه فشار می‌آورند مه فلان وزیر تغییر بیاید. ولی هیچکس نمی‌پرسد وزیر فعلی چه کرد که اوضاع به اینجا رسید و وزیر بعدی چه می‌خواهد بکند که از این بحران خارج شویم.
تغییر اعضای کابینه در صورتی می‌توان موثر باشد که تنها دلیلش فشار خارج از هیئت دولت نباشد و به تغییر در روش‌ها و سیاست‌ها مربوط شود.
زمانی که سیف در بانک مرکزی مشغول بود فشار زیادی به روحانی آورده شد که ایشان عوض شود و فرد دیگری جایگزین شود. در همان زمان هم کسی نبود که ویژگی‌های رییس جدیذ را بگوید و همه فقط در بر نبود سیف هم‌رأی بودند. رئیس بعدی با وعده کنترل قیمت ارز آمد ولی الان که تین مطلب را می‌نویسم قیمت هر دلار آمریکا نزدیک ۲۰ هزار تومان است و افسار بازار ارز و سکه گسیخته شده است.
به نظر نمی‌رسد نمی‌رسد پشت انتصاب‌ها تفکری نهفته باشد. دور باطلی است میان مدیران رده بالا که نوبتی به مقام معاونت یا وزارت برسند. در همین مورد وزارت صنعت بیشترین نامی که مطرح شده است مسعود کرباسیان است که ۴ دهه در این حوزه فعالیت داشته است. وزارتخانه‌ای مانند صنعت به خون تازه نیاز دارد نه مدیران امتحان پس داده و بعضا مردود شده.
نظام اداری کشور به دلایل مختلف که جای بحثش اینجا نیست نتوانسته و یا نخواسته مدیر تربیت کند. به طوری که در بدنه دولت ضعف زیادی از لحاظ مدیریتی مشاهده می‌شود. مشکلات خارجی و داخلی بر دولت زیاد است ولی خودزنی‌هایی مانند انتخاب‌های نادرست اعضای هیئت دولت مزید بر علت می‌شوند تا راهی برای حل مشکلات ارائه نشود.
پایان پیام
خداخیرتان بدهدکه به نکته اصلی یعنی عدم داشتن مدیران لایق وقحط الرجال بودن درکشوراشاره فرمودید، مسئولیت های حکومتی بین عده ایی ازخواص جابه جا می شود