با پوشش سنتی مردم کوچصفهان و لباس مردان و زنان این دیار آشنا شوید.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، پوشاک زنان کوچصفهان تا حد زیادی شبیه پوشاک زنان جلگه لاهیجان (رودبنه…)می‌باشد، بدین صورت که دامن چین دار کوتاه همراه با پیراهنی از جنس مخمل.
که درپائین آن به شک بل چین‌دار بر روی دامن پرچین می‌افتد. بر روی این پیراهن جلیقه‌سیاهی که همراه با سکه‌دوزی در اطراف آن تزئین شده می‌پوشند.
روسری سفید رنگی با منگوله هایی در لبه آن سرپوش زنان است که البته پیشانی بندسیاهی در زیر بر سر بسته‌اند، شلوار سیاه رنگ کوتاه همراه با گالش تیپ کلی پوشاک‌زنان کوچصفهانی را تشکیل می‌دهد.
پوشش سنتی مردم کوچصفهان
به دور کمر خود در فصول سرد سال چادر بستی که دستبافته خود آنها به وسیله‌دستگاه چاشب بافی یا پاچال است می‌بندند. وجود تلمبار در کوچصفهان دلیل بر وجود چگونگی تهیه کرم ابریشم به پیله آن و سپس چگونگی‌رسیدن نخ ابریشم (کج وپنبه) و تبدیل آن به پارچه است.
پوشاک مردان:
شلواری از جنس کج و پنبه (ابریشم و پنبه) که در دستگاه پاچال پارچه آن تهیه می‌شد همراه با پیراهنی که پارچه آن از همان نوع است اصلیترین پوشاک مردانه را همراه باگالش و کلاه نمدی تشکیل می‌داد که البته مرفه‌ترها از کت و شلوار و کفش همراه باکلاه شاپویی به عنوان پوشاک بهره می‌بردند.
پوشاک بچه‌ها:
تومانهایی که به طول ۴ متر پارچه بود و دارای چین کم است همراه با پیراهنی ساده و قیطان زده شده که از پارچه‌های ارزان قیمت تهیه شده پوشاک دختر بچه‌های کوچصفهانی را تشکیل می‌دهد.
لباس پسر بچه‌ها نیز از بافته‌های مادران در دستگاه پاچال‌با نخ ابریشم به صورت شلوار و پیراهن تهیه می‌شد.
نمادها و نشانه‌های فرهنگی پوشاک
کلاه سبز نشانه سیدبودن مردان و روسری سبز سیده بودن زنان را نشان می‌داد، تومان‌های پرچین نشانه موقعیت خوب اقتصادی و کم چین تومان بیانگر موقعیت بداقتصادی افرادی بود که آن را بر تن کرده‌اند.
کت و شلوار بیانگر مالک بودن و پوشیدن لباس‌های کج و پنبه‌ای یا نمدی بیانگرکشاورز بودن یا فقرا و محسوب می‌شد.
پایان پیام