وجه تسمیه بندر چابهار و تاریخ این شهر
به گزارش پایگاه خبری گلونی: در کتاب وجه تسمیه شهرهای ایران، (نشر میعاد) پژوهش و نگارش: حسین توکلی مقدم آمده است:
بندر چابهار واقع در ۶۰ و ۳۷ طول شرقی و ۲۵ و ۱۷ عرض شمالی
در ۷۶۱ کیلومتری جنوب زاهدان (مرکز استان سیستان و بلوچستان)
با آب و هوای گرم شرجی و حدود ۳۰۰۳۸ نفر جمعیت.
بندر تاریخی طیس که در مشرق چابهار قرار دارد و همچنین بنای تاریخی منسوب به امامزاده سید غلام رسول، ششمین نوه حضرت امام جعفر صادق(ع) در قسمت شرقی شهرستان چابهار که مربوط به دوره تیموری است، از جاذبههای جهانگردی چابهار به شمار میروند.
وجه تسمیه بندر چابهار
در متون مختلف، نگارش این واژه را به دو صورت «چابهار» و «چاه بهار» مشاهده میکنیم. طبق نگارش اول، وجه تسمیه این شهر و ولایت چنین خواهد بود:
چون این بندر در نزدیک مدار رأسالسرطان و منطقه استوایی قرار گرفته و تغییرات دما در فصول مختلف در آن بسیار کم است، بنابراین فصول پاییز و زمستان در این منطقه، چندان محسوس نیست. به این جهت، برگریزان پاییزی کمتر به چشم میخورد و درختان؛ سبزی خود را از دست نمیدهند. وجود سبزی درختان در فصول مختلف، موجب گردیده که فصول چهارگانه را به فصل بهار تشبیه کنند. چون چهار فصل این منطقه، حالت بهاری دارد، به «چهار بهار» معروف گشته که به تدریج به صورت چابهار تغییر نام داده است.
بنا بر نگارش دوم، (چاه بهار) وجه تسمیه این بندر چنین است:
در این منطقه و بندر چون درختان و روییدنیها با آب چاه مشروب میشوند و سرسبزی بهار مانند آن مرهون آب چاه است، «چاه بهار» نامیده شده است.
یک اطلس جغرافیای چاپ استانبول، چاه بهار را «چاهپار» ضبط و مردم در گویش محلی، آن را «چه بار» و «چه بهار» تلفظ میکنند.
پایان پیام