گلونی

وجه تسمیه شهر بناب و تاریخ این شهر

بناب

بناب

وجه تسمیه شهر بناب و تاریخ این شهر

به گزارش پایگاه خبری گلونی: در کتاب وجه تسمیه شهرهای ایران، (نشر میعاد) پژوهش و نگارش: حسین توکلی مقدم آمده است:

شهر بناب واقع در ۴۵ و ۵۴ طول شرقی و ۳۸ و ۲۵ عرض شمالی

در ۱۲۰ کیلومتری جنوب غربی تبریز (مرکز استان آذربایجان شرقی)

با آب و هوای گرم و ملایم و حدود ۵۷۰۴۷ نفر جمعیت.

در اثر حفاری‌هایی که اطراف شهر بناب بر روی تپه‌هایی موسوم به قره تپه به عمل آمده، آثار زیادی از سده‌های ۸ و ۹ ه‍ و دوره صفویه به دست آمده است.

وجه تسمیه شهر بناب

«بُناب» واژه‌ای است مرکب از دو کلمه باستانی «بُن» و «آب». تلفظ اوستایی واژه «بُن» و «وَن» است که به معنای درخت است و این واژه به مرور زمان، در زبان پهلوی به «بُن» تبدیل شده است.

معانی مترادف، بنیاد، پایه، اساس، پای و اصل نیز که امروزه برای واژه «بُن» به کار برده می‌شود، ارتباط نزدیک خود را با معنای حقیقی درخت در زبان اوستایی روشن می‌سازد.

«آب» نیز از واژه‌های کهن پارسی است که تلفظ اوستایی واژه، «اَپَ» و یا «ap» و تلفظ فارسی میانه آن (پهلوی)، «آو» و یا «ap» است که با حذف حروف مصوت آخر واژه اوستایی همراه بوده و به مرور زمان و کثرت استعمال به «آب» تبدیل شده است.

با تحقیقی که پیرامون معانی واژگان بن و آب شد، معلوم می‌شود که بناب، شهری است که پی و بنیان آن آب است و آن هم به سبب بنیان گرفتن این شهر بر روی سفره‌های گسترده آب‌های زیرزمینیِ حاصل از مجاورت با دریاچه اورمیه است.

جلگه بناب

آب در این ناحیه تقریبا خیلی نزدیک به سطح زمین قرار دارد و با حفر گودالی به عمق یک متر و نیم می‌توان به آب رسید. جلگه بناب در نتیجه عقب‌نشینی دریاچه اورمیه و بیرون آمدن زمین از زیر آب دریاچه مزبور به وجود آمده است، زیرا:

اول اینکه: در ترکیبات خاک اراضی بناب همان املاح که در دریاچه اورمیه موجود است، در آن هم به‌طور وضوح دیده می‌شود و دوم اینکه آبی که در نتیجه حفر چاه‌ها از زمین بیرون می‌آید، کاملا شور است و به احتمال قوی می‌توان گفت که آب این چاه‌ها همان آب دریاچه اورمیه است و سوم اینکه این عقب‌نشینی، امروز نیز ادامه دارد. و همه ساله در نتیجه عقب‌نشینی دریاچه اورمیه که منطقه بناب، ساحل شرقی آن را تشکیل می‌دهد، بر وسعت زمین‌های بناب افزوده می‌گردد، البته این زمین‌ها باتلاقی، شور و تلخ است که در نتیجه یک رشته عملیات، قابل کشت می‌گردد.

چهارم اینکه، به طوری که سالخوردگان این ناحیه تعریف می‌کنند، دریاچه اورمیه در حدود ۷۰ سال پیش در نزدیکی جاده قدیمی این شهر که به «توکمه» معروف است بود، ولی امروز فرسنگ‌ها از این جاده فاصله گرفته است.

پایان پیام

خروج از نسخه موبایل