یا‌اینکه خواستند به پیرمرد طبسی بگویند «خب، برو سر اصل مطلب». اما یادشان رفته همان چند جمله‌ای که پیرمرد گفته، اصل ماجرا بوده و این آقای وزیر است که منظور آن هموطن را کمی! دیر دریافت کرده‌اند.
پایگاه خبری گلونی، نگار فیض‌آبادی:
پیرمرد: یک دانه گوجه فرنگی توی مملکتتون هفتصد تومن شده
حجتی وزیر کشاورزی: خب
پیرمرد: گوش میکنی یا نه؟
وزیر: خب
پیرمرد:
روزگار را هر روز بدتر میبینم
این جهان را پر از خوف و خطر میبینم
دختران را همه جنگ است با مادر
پسران را همه بدخواه پدر میبینم
وزیر: خب
پیرمرد: خودتون میدونید و مملکتتون. خداحافظ
برخورد قابل تامل پیرمرد طبسی با وزیر جهاد کشاورزی
راستش اول فکر کردم این دیالوگ‌ها ساختگی‌اند. اما بعد از دیدن ویدئو با یک واقعیت تلخ روبرو شدم.
اینکه آن پیرمرد طبسی، گوش شنوا نداشت. شنونده خوب بودن، کار هرکسی نیست. حالا باید نبود گوش شنوا را هم به نداری‌های دیگرمان اضافه کنیم.
مردمی که مدت‌هاست حرف‌شان شنیده نشده و حق دارند از وضع موجود، ناراضی باشند.
جایزه ملی شجاعت
ای‌کاش یک جایزه ملی وجود داشت که به آدم‌های شجاع می‌دادند. شجاعت طرح مشکلاتی که پیرمرد طبسی برای گفتن‌‌اش هیچ ابایی نداشت و مستقیم و شفاف، بخش کوچکی از آنها را به وزیر کشاورزی می‌گوید.
وزیری که البته با چهره بی‌تفاوت‌اش می‌تواند جایزه «بی‌احساس‌ترین وزیر» را از آنِ خودش کند!
بی‌اعتنایی در حد خوش می‌تواند نوعی خشونت باشد. وقتی مسئولان به درد مردم «توجه» نکنند، قطعاً برای پیداکردن درمان هم تلاش نمی‌کنند.
الآن یک عده می‌گویند چرا آقای وزیر شرم نمی‌کند؟ چرا به فکر استعفا نمی‌افتد؟ چرا سوزنش روی «خب» گیر کرده و به‌عنوان‌مثال بلد نیست برای همدلی با آن پیرمرد، جمله دلگرم‌کننده‌ای بگوید؟ یا مثلاً چرا به‌خاطر وضع موجود، عذرخواهی نمی‌کند؟
این‌ها سوالاتی هستند که آقای وزیر باید جواب بدهد. البته شاید ایشان سعی کردند در «وقت»، صرفه‌جویی کنند و با این خب گفتن‌ها خواستند رکورد سریع‌ترین پاسخگویی را به اسم خودشان ثبت کنند.
یا‌اینکه خواستند به پیرمرد طبسی بگویند «خب، برو سر اصل مطلب». اما یادشان رفته همان چند جمله‌ای که پیرمرد گفته، اصل ماجرا بوده و این آقای وزیر است که منظور آن هموطن را کمی! دیر دریافت کرده‌اند.
آموزش مسئولان، یک اصل مهم
یک اصل مهمی که فراموش شده، آموزش مسئولان است. آموزش برای ارتباط مؤثر با مردم، برخورد همدلانه، راه‌های گوش کردن فعالانه و…، جزو اولویت‌هاست.
اما در‌واقع چه می‌بینیم؟ قبلاً هم وزیر بهداشت، در‌پاسخ‌به مردی که هزینه فیزیوتراپی نداشت گفت: «بمال خودش خوب می‌شه!»
مدیریت و پست دولتی، نباید فقط برای مدیران، حقوق و مزایا داشته باشد.
مدیریت، از جنس مسئولیت است و اگر ارتباط با مردم هم مسئولانه نباشد، اعتراض‌ها بیشتر و شدیدتر می‌شود. حالا که مسئولان، نه به فکر بازنشستگی می‌افتند، نه حاضرند درست مسئولیت‌شان را انجام بدهند، لازم است حداقل کمی یاد بگیرند چطور به حرف مردم گوش کنند و پیرمرد طبسی ها را دریابند.
اگر این مهارت را هم نمی‌خواهند یاد بگیرند دست‌کم به مردم توضیح بدهند چرا انقدر عاشق صندلی‌هایشان هستند و از شغل‌شان که سودی برای مردم ندارد، کناره‌گیری نمی‌کنند؟
پایان پیام
