سازمان تعزیرات حکومتی تا حالا کجا بود؟

ورود سازمان تعزیرات حکومتی به ماجرای شرکت‌های لبنیاتی دو جنبه دارد. یکی جنبه خوب و یکی جنبه‌ی قابل بحث. فقط خدا کند حدس ما اشتباه باشد.

پایگاه خبری گلونی؛ محسن فراهانی: سید یاسر رایگانی، سخنگوی سازمان تعزیزات حکومتی در نشست خبری که روز دوشنبه برگزار شد، اظهار کرد:

یکی از مهم‌ترین مسائل این روزها که مردم انتظار داشتند سازمان تعزیرات حکومتی با آن برخورد داشته باشد بحث افزایش خودسرانه قیمت لبنیات است.

وی با بیان اینکه در چند ماه اخیر برای ۳۰ شرکت لبنی در سراسر کشور پرونده تشکیل شده است، افزود: برای ۱۵ شرکت حکم صادر شده و ۹ شرکت هم به پرداخت ۱۷۵ میلیارد ریال محکوم شدند.

سازمان تعزیرات وارد می‌شود

این خبر دو جنبه دارد. یک جنبه خوب و یک جنبه قابل بحث.

جنبه‌ی خوب خبر این است که بالاخره سازمان تعزیرات دست به کار شد و شرکت‌های گران‌فروش لبنیات را جریمه کرد.

احتملاً این اقدام سازمان تعزیرات باعث شود شرکت‌های لبنیاتی کمی خودشان و قیمت‌هایشان را جمع و جور کنند.

هرگز نمی‌توان منکر این موضوع شد که اعمال این جریمه‌ها باعث جلوگیری از گران‌فروشی می‎شود.

این کار خوب است و ما از این اتفاق و قطعاً از تکرار آن خوشحال می‌شویم.

اما جنبه‌ی قابل بحث این خبر چیست؟

جنبه دوم ماجرا

بیایید داستان را از اول برای خودمان مرور کنیم.

شرکت‌های لبنیاتی در بی‌توجهی محض سازمان‌های ناظر اقدام به گران کردن روزافزون محصولات خود می‌کنند.

این‌قدر گران می‌کنند تا صدای مردم دربیاید.

صدای مردم که درآمد تازه سازمان‌های نظارتی وارد عمل می‌شوند.

سازمان‌های نظارتی شرکت‌های لبنیاتی را چندین میلیارد جریمه می‌کنند.

جریمه‌ای که قطعاً از سود حاصل از گران کردن محصولات کمتر است.

دقت کردید؟ داستان کمی برایتان جالب نیست؟

شرکت‌ها گران می‌کنند و مردم پول بیشتری از جیب می‌دهند.

دولت ورود می‌کند و شرکت‌ها مبلغی را به عنوان جریمه پرداخت می‌کنند.

شرکت‌ها سود خود را می‌برند و دولت همه جریمه‌اش را می‌گیرد.

پس مردم چه؟ آیا پول آن جریمه به حساب مردم واریز می‌شود؟ هرگز.

در این داستان شرکت‌ها و دولت صاحب مقداری پول می‌شوند.

پولی که از جیب مردم پرداخت شده است. اما چه چیزی دست مردم را می‌گیرد؟

فقط و فقط دل‌خوشی اینکه شرکت‌ها جریمه شدند و دیگر محصول‌شان را گران نمی‌کنند.

هرچند که این دل‌خوشی هم زود به پایان می‌رسد.

دقیقاً تا زمانی که سازمان‌های نظارتی پشت‌شان را می‌کنند به شرکت‌ها و دیگر چیزی نمی‌بینند.

انشالله که این داستان اتفاقی است.

پایان پیام