کاهش دارو شاید به طور نسبی

این کاهش نسبی تعداد دارو به طور پیوسته تکرار نشود؟ به طوری که هر روز نسبت به روز قبل داروی جدیدی به لیست کمبودها اضافه شود؟

پایگاه خبری گلونی، معین بادپا: یکی از نمایندگان مجلس گفته است: ممکن است در آینده به طور نسبی تعداد بیشتری از داروها در کشور کاهش یابد.

همین الان هم که این خبر منتشر می‌شود، برخی از داروها به سختی گیر می‌آید. حالا فرض کنید از امروز هشدار داده می‌شود که بقیه هم به هوش باشند که ممکن است آنها هم باید از فردا رفت و آمدشان به داروخانه‌ها را بیشتر کنند و احتمالا با داروخانه‌های بیشتری آشنا شوند!

فقط مشکل اینجاست وقتی اینگونه خیال مردم را راحت می‌کنیم، این واژه نسبی دقیقاً چه نسبتی است؟ یعنی نسبی نسبت به امروز؟ یا نه نسبی نسبت چند سال قبل؟

این کاهش نسبی، پیوسته تکرار نشود؟ به طوری که هر روز نسبت به روز قبل داروی جدیدی به لیست کمبودها اضافه شود؟

کاهش دارو با چه نسبتی؟

اصلا نگفتن این نسبی، بیشتر دلهره‌آور است.

حکایت آن بنده خدایی نشود که از یک بطری شیر، یک قلپ به نفر دیگری می‌داد و هر وقت صحبت می‌شد می‌گفت شیشه شیر را ما دو نفر خوردیم!

بهتر نیست این نسبت مشخص شود؟ یعنی بدانیم در آینده نسبت به سابق، نود درصد کاهش می‌یابد یا ده درصد یا یک درصد؟

البته آقای نماینده برای اینکه کسی نگران نشود، از عبارت «ممکن است» هم استفاده کرده‌اند. بنابراین شاید ما از همان ابتدا نباید نگران می‌شدیم. یا ممکن است نگران نشویم!

کاهش دارو حتمی نیست!

دست نگه دارید. آیا خود این جمله مشکوک نیست؟ این واژه «ممکن است» را قبلا هم شنیده بودید؟ آن اتفاق افتاد یا خیر؟

نگران شدن ما در این متن هم شده است مثل زندگی واقعی. یعنی لحظه‌ای نگرانیم و چشمانمان را گرد می‌کنیم. دو دقیقه بعد خیال خودمان را با فکر کردن به برخی حواشی راحت می‌کنیم. هنوز بازدم نفس خودمان را راحت انجام نداده‌ایم که دوباره نگران می‌شویم. آخر سر هم متوجه نمی‌شویم باید نگران باشیم یا نه.

مسئولان می‌توانند تکلیف این نگرانی ما را روشن کنند؟

پایان پیام