گلونی

درخت نخل و تمامی قسمت‌هایی از آن که مصرف دارویی و یا غیردارویی دارد

نخل

نخل

به گزارش پایگاه خبری گلونی؛ تقریباّ تمامی قسمت‌های یک درخت نخل مصرف دارویی ویا غیردارویی دارد و درختی پرفایده است و از عجایب مربوط به این درخت این است که اگر به جای ریشه سر آن را قطع کنند خشک می‌شود.

مشخصان گیاه

نام: نخل

نام علمی: Phoenix

نام محلی: مگ

خانواده: پالماسی

گونه: فونیکس

پراکنش: نخلستان‌های طلوع  و غروب، تزئین معابر و بولوارها، حیاط خانه‌های  قدیمی

روش تکثیر: کاشت هسته

گیاه شناسی درخت نخل

 درخت خرما را در جزیره کیش به نام‌های مختلف می‌نامند از جمله نخل، رطب، نخیل، قاصد ( نوعی نخل بسیار بلند که محصول آن زود رس است و نشانه‌ای برای رسیدن تابستان است)

تقریباّ تمامی قسمت‌های یک نخل مصرف دارویی ویا غیردارویی دارد و درختی پرفایده است و از عجایب مربوط به این درخت این است که اگر به جای ریشه سر آن را قطع کنند خشک می‌شود.

نـخل درخـتی است دو پایـه به ارتـفـاع ۳۰ – ۱۸ متر که در انتها دارای تاجی گسترده از برگ‌های متعدد و بسیار بزرگ است. تنه نخل استوانه‌ای و برون انشعاب بوده و پوشیده از جای زخم و باقیمانده برگ‌های افتاده است.

برگ: برگ‌های نخل شانه‌ای، سبز درخشان یا متمایل به خاکستری و یا متمایل به آبی سفید فام با طولی گاه بیش از ۵ متر، محکن و سخت با برگچه‌هایی سرنیزه‌ای ـ خطی، نوکدار، یا محور وسطی بسیار ضخیم.

گل:  نخل در اردیبهشت به گل می‌نشیند. گل‌های نخل بک جنس هستند نرها سفید، مجتمع به صورت گروهی مخروطی شکل و دارای کاسه‌ای پیاله‌ای و سه دندانه. جام گل دارای سه گلبرگ و پرچم ها ۶ – ۳ عدد. ماده‌ها واقع در شاخه‌های طویل، تابدار و نرم، دارای کاسه پیاله‌ای سه دندانه‌ای و جامی با سه گلبرگ، کلاله گل بدون میله و چنگکی شکل.

میوه: میوه‌ها بدون پایه، پهن دراز، بیضی یا استوانه‌ای شکل در واریته‌ها (نژادهای) مختلف دارای اندازه و رنگ‌های متفاوت است. از اندازه بزرگ به قدر کف دست گرفته تا اندازه کوچک که به قائده ناخن انگشت شست است. در هنگام رسیدن متمایل به قرمز ارغوانی، یا قرمز متمایل به قهوه‌ای یا سیاه و گاهی هم زرد متمایل به سفید است.

قسمت‌های دارویی

برگ، هسته، میوه، کلاهک میوه

مصارف دارویی

برای کسانی که مدت زیادی را گرسنه به سر برده‌اند و از تاب و توان افتاده‌اند. ابتدا خرما را در آب حل کرده و به مریض می‌خورانند تا زود هضم شده و به روده‌اش آسیب نرساند و پس از آن غذا می‌دهند.

برگ خرما درمان کلیه آسیب‌دیده است. به این صورت که برگ‌ها را شسته و در آب می‌جوشانند و عصاره آنرا مثل چای می‌نوشند. این نوشیدنی برای کلیه ضرب دیده بسیار مفید است. همچنین از برگ‌های جنس نر نخل رشته‌های سفید و نخ مانندی می‌گیرند که طارونه نامیده می‌شود. از طارونه عرقی به همین نام می‌گیرند که طبیعت گرم دارد و برای تقویت اعصاب مفید است و امراض روماتیسمی و درد مفاصل را از بین می‌برد و محرک در قوای جنسی نیز است.

هسته خرما را ابتدا سرخ کرده سپس می‌کوبند و پس از الک‌کردن آرد آن را با آب مخلوط کرده و به صورت خمیر درآورده و بر روی محل درد کمر یا شکم می‌مالند و می‌بندند تا بهبود یابد.

کلاهک (زرده بالای میوه) خرما را سرخ کرده سپس کوبیده و پودر می‌کنند. این پودر را با آب مخلوط کرده و مانند شربت می‌نوشند که برای درمان سوزش سینه مفید است. ولی این شربت نباید با معده خالی خورده شود زیرا باعث سوزش بیشتر می‌شود.

میوه خرما یکی از قندهای طبیعی است که میزان قند خون را در حد نرمال نگه داشته و مانع از تعریق زیاد و در نتیجه مانع عطش می‌شود. برای همین در مناطق گرم و حاره‌ای جهان عمل‌آمدن خرما و مصرف زیاد آن خالی از حکمت نیست و همین مسئله موجب شده است که میوه خرما به صورت‌های مختلف فرآوری و عمل آوری شود. از سرکه خرما گرفته تا خرمای مخلوط در شیر، مخلوط با انواع مغزها، شیره خرما، حلوای خرما و … .

اشکال دارویی

پودر هسته  ، شیره میوه ، عصاره برگ، عرق برگ ، پودرکلاهک.

منبع: واحد آموزش و پژوهش صدا وسیمای مرکز کیش. گیاهان دارویی جزیره کیش، پژوهشگر: بصیره اسدنژاد

پایان پیام

خروج از نسخه موبایل