گذرگاه شمال غربی جایی که سال‌ها جان افسران دریایی و خدمه کشتی‌ها را می‌گرفت

گذرگاه شمال غربی جایی که سال‌ها جان افسران دریایی و خدمه کشتی‌ها را می‌گرفت. در این نوشته مطلبی را بخوانید از راز گذرگاه شمال غربی.

به گزارش پایگاه خبری گلونی، گذرگاه شمال غربی خط سیر دریایی است که در امتداد ساحل شمالی آمریکای شمالی، بین اقیانوس‌های اطلس و آرام است. نخستین کشتیرانی از سوی کاشف نروژی روآلدآمانسن در سال‌های ۱۹۰۳-۱۹۰۶ انجام گرفت.

گذرگاه شمال غربی در کجاست؟

گذرگاه شمال غربی خط سیر دریایی است که در امتداد ساحل شمالی آمریکای شمالی، بین اقیانوس‌های اطلس و آرام است.

نخستین کشتیرانی از سوی کاشف نروژی روآلدآمانسن در سال‌های ۱۹۰۳-۱۹۰۶ انجام گرفت.

جستجو برای این گذرگاه از قرن پانزدهم شروع شد.

هنگامی که تجار بریستول به دریانورد زنوی جان کابوت ماموریت دادند تا یک خط سیر دریایی مستقیم بین انگلیس و هندوجین، از طریق کشتیرانی به غرب پیدا کند.

او موفق نشد، اما سرزمین اصلی آمریکا را در سفر دریایی خویش کشف کرد.

متجاوز از ۳۵۰ سال بعد دیگران در جستجوی این خط سیر بودند.

عده‌ای در این راه جان سپردند. این پیشگامان شجاع شخصیت‌های معروفی چون هنری ادسن و سرهمفری گبلیرت بودند.

آغاز سفر شوم افسران

در سال ۱۸۵۴ سرجان فرانکلین سفر شوم دریایی خود را انجام داد.

هیئت اعزامی فرانکلین با ۱۲۹ نفر افسر و کارکنان رده بالای کشتی به نام‌های فرباس و ترور در تنگه ویکتوریا در یخ محاصره شدند و فرانکلین مرد.

خدمه کشتی‌ها را ترک کردند و سرانجام آن‌ها نیز جان خود را از دست دادند.

نیروی دریایی سلطنتی، در کوشش‌هایی برای پیداکردن فرانکلین، موفق شد و در سال ۱۸۵۴ به گذرگاه شمال غربی دسترسی پیدا کرد.

هرچند بیشتر این سفرها پیاده صورت گرفته بود.

بسیاری از سفرهای دریایی بعدی از جمله قدرت هسته‌ای زیردریایی سیدوگان آمریکا بود که اولین سفر زیر آبی را در سال ۱۹۶۰ و در عمق ۱۰۰۵ پایی متهنن انجام داد و در سال ۱۹۶۹ یک سفر دریایی از نیویورک تا آلاسکا و برگشت آن را کمتر از ۲ ماه انجام داد.

اما گذرگاه شمال غربی هرگز آنطور که انسان‌ها در طول قرن‌های بسیار تصور کرده بودند، بزرگ‌ترین خط سیر دریایی برای شرق نبود.

امروزه کانال پاناما فقط عبور از قاره‌ای به قاره دیگر را از غرب به شرق میسر ساخته است.

پایان پیام