اعتراض مردم به شرایط تحویل خودرو و مبلغ آن در نمایشگاه خودرو تهران. برای بیشتر دانستن در مورد این اعتراضات کافی است این مطلب را مطالعه کنید.
پایگاه خبری گلونی؛ محسن فراهانی: گویا شماری از شهروندان که قبلا خودرو پیشخرید کرده بودند با تجمع در مقابل غرفه برخی خودروسازان در نمایشگاه خودرو تهران (شهر آفتاب)، به شرایط تحویل خودرو و مبلغ درخواستی خودروسازان به شدت اعتراض کردند.
نمایشگاه خودرو تهران
ما پس از شنیدن این خبر به شدت ابراز نگرانی کردیم. واقعاً که جای نگرانی هم دارد.
انگار نه انگار همین چند سال پیش بود که مردم به شدت به قیمت خودروها اعتراض داشتند ولی خیلیها وام ۲۵ میلیونی گرفتند و کمپین را زدند به هم.
انگار نه انگار همین چند سال پیش بود که طرف تیبای سفید ثبتنام میکرد و به جایش پراید مشکی تحویل میگرفت و اعتراضی هم نداشت.
فوقش به جای تفاوت قیمت این خودروها یک جعبه ابزار و یک بوق بنزی و لنگ جادویی میگرفت، کلی هم تشکر میکرد.
انگار نه انگار همین چند سال پیش طرف در هنگام رانندگی لاستیک بیکیفیت خودروی صفرش میترکید.
بعد تازه با غرور و افتخار از ماشین پیاده میشد و میگفت: داداش ناموساً حال کردی چهطور جمعش کردم؟
اما حالا چه شده است؟ بر سر این مردم چه بلایی آمده است که اینقدر اعتراض میکنند؟
متأسفانه انگار مردم ما دیگر مردم قانع سالهای پیش نیستند. گویا از رسم زیبای قناعت فاصله گرفتهاند.
این اصلاً خوب نیست. ما به این خاطر ابراز نگرانی میکنیم.
اعتراض مردم
حتماً فردا هم میخواهند برای اعتراض به قیمت بالای اجناس ضروری اعتراض کنند.
شاید هم برای نبود داروی بیماریهای خاص تجمع و اعتراض کنند.
حتا شاید به کل حجب و حیا را کنار بگذارند و به فساد اقتصادی برخی آقایان و آقازادهها هم اعتراض کنند.
این یکی را دیگر نمیشود تحمل کرد. واقعاً مردم هم مردمهای قدیم.
اصلاً چه معنی دارد مردم برای گرفتن حق خود تجمع و اعتراض کنند؟ این موضوع در روحیهی مردم دیگر هم تاثیر منفی دارد.
قبلاً هر ایراد و مشکلی پیش میآمد مردم میریختند در شبکههای اجتماعی با آن مشکل شوخی میکردند.
آیی میخندیدیمها. روحیه ما و مردم هم بالا میرفت و دور هم خوش بودیم.
اما حالا چه؟ به خاطر چند روز تاخیر در نحویل خودرو اعتراض میکنند.
واقعاً این نشانهی خوبی نیست.
من اول به خودم سپس به دیگر مسئولان اخطار میدهیم که این شرایط، شرایط خوبی نیست.
ما اگر کمی با خودمان خلوت کنیم و فکر کنیم، این لبخند تکراری را از روی لبهایمان برمیداریم.
این مردم دیگر آن مردم سابق نیستند. حرف دارند.
پایان پیام
