حسین محب اهری اقا معلم مهربان دهه شصتی‌ها آخرین درسش را برای ما به یادگار گذاشت و رفت

حسین محب اهری اقا معلم مهربان دهه شصتی‌ها آخرین درسش را برای ما به یادگار گذاشت و رفت

پایگاه خبری گلونی؛ راضیه حسینی: حسین محب اهری چند هفته پیش از مرگ در کلیپی که از او منتشر شد در حال رقص  وشادی بود.

بعضی آدم‌ها ناامیدی را به مسخره می‌گیرند. اصلا انگار این واژه در درونشان معنی ندارد.

زندگی برای آن‌ها خلاصه شده در امید و تلاش برای شاد زیستن. شکست و ناامیدی در مقابل‌شان کم می‌آورد و نابود می‌شود.

در مقابل بعضی هستند که اصلا نعمت سلامتی را به حساب نمی‌آورند و زندگی به دلایل کوچک برایشان طاقت فرساست و اعتقاد دارند دیگر این دنیا جای زندگی نیست.

به هر بهانه‌ای افسردگی می‌گیرند و شروع می‌کنند به خوردن قرص‌های جورواجور.

این افراد از عکس پروفایل تا اینستاگرامشان غرق در ناامیدی و یأس است. یک روز به‌خاطر این‌که درس‌ها و امتحان‌ها سخت است.

روزی به‌خاطر این‌که نتوانسته فلان مدل اپل را بخرد، روی عکس پروفایلش که زمینه سیاه دارد می‌نویسد: این زندگی ارزانی خودتان منتظر مرگم که راحتم کند.

حالا همین دوستی که برای مرگ لحظه شماری می‌کند کافی‌ست چند صدم ثانیه زمین زیر پایش بلرزد و یک زلزله دو ریشتری را حس کند.

چنان به سمت در خروجی پرواز می‌کند و همه اعضای خانواده را بین راه لت و پار می‌کند که انگار نه انگار دو ساعت پیش منتظر آمدن مرگ بود.

درس بزرگی که مرحوم حسین محب اهری به همه ما داد

گاهی فراموش می‌کنیم چه نعمت‌های بزرگی دور وبرمان است و ما حتی بهشان فکر هم نمی‌کنیم.

برای امیدوار بودن ولذت بردن از زندگی دلیل‌های زیادی وجود دارد فقط کافی‌ست کمی خوب به دور وبرمان نگاه کنیم و به قول سهراب سپهری چشم‌ها را بشوییم.

رقص مرحوم محب اهری در شرایط سخت بیمای‌اش درس بزرگی با خود داشت. آقا معلم مهربان ولبخند به لب بچه‌های دهه شصتی آخرین درسش را به یادگار گذاشت و رفت.

امید به زندگی و لذت بردن از لحظه لحظه‌اش.

پایان پیام