گلونی

صحنه جنسی که از صدا و سیمای کیش پخش شد به طور اختصاصی و باکیفیت در گلونی

صحنه جنسی که از صدا و سیمای کیش پخش شد به طور اختصاصی و باکیفیت در گلونی

صحنه جنسی که از صدا و سیمای کیش پخش شد به طور اختصاصی و باکیفیت در گلونی

صحنه جنسی که از صدا و سیمای کیش پخش شد را به طور اختصاصی و باکیفیت در گلونی ببینید. اما ماجرای این فیلم غیراخلاقی که می‌گویند چه بود؟

پایگاه خبری گلونی؛ محسن فراهانی: اگر شما هم در شبکه‌های مجازی خبر پخش فیلم […] در تلویزیون را شنیدید خیلی هول نکنید. ماجرا از این قرار است که شبکه محلی کیش، فیلمی از جکی‌چان نشان می‌دهد و در لابه‌لای این فیلم یکی از همان صحنه‌های همیشگی فیلم‌های خارجی پخش می‌شود.

صحنه جنسی که از صدا وسیمای کیش پخش شد

گویا صدا و سیمای کیش برای پر کردن باکس خود از یک فیلم دوزبانه استفاده کرده است.

از همان فیلم‌هایی که دوبله هستند ولی سانسور نشده‌اند.

برخی سایت‌های دانلود فیلم، صوت دوبله فیلم را برمی‌دارند و بر روی نسخه سانسور‌نشده‌ی همان فیلم میکس می‌کنند.

در این‌که مسئولین آن شبکه در کار خود اهمال کردند، شکی نیست.

در اینکه آن‌ها با بی‌موالاتی چارچوب‌ها و قوانین سازمان را مخدوش کردند، تردیدی نیست.

اما این همه جار و جنجال و قیل و قال و دادارادودود برای چیست؟ مگر چه چیزی پخش شده است؟

این‌هایی که با هیجان و ذوق‌زدگی کلیپ مربوط به این اتفاق را برای یکدیگر می‌فرستند، همان‌ها هستند که مدام از سانسورهای صدا و سیما می‌نالند.

حالا چه شده که آتیش‌شان از مدیران سازمان صدا و سیما هم تندتر شده است؟

صحنه جنسی

خوب یا بد، رسانه ملی ایران چارچوبی برای خود دارد. این چارچوب سعی می‌کند برای سنین مختلف، اقوام ایرانی و فرهنگ‌های متعدد ایرانی محتوای مناسب تهیه کند.

برای همین دست به سانسور بسیاری از فیلم‌های خارجی می‌زند.

حالا یک نفر از داخل خود ابن سازمان به دلیل سهل‌انگاری، این چارچوب را زیرپا گذاشته است.

کسی که باید استرس داشته باشد، کسی که باید هیجان‌زده باشد، کسی که باید شاکی باشد، همان مدیران سازمان هستند.

دلیلی ندارد که ما هم هیزمی بر این آتش باشیم و بر شعله‌های آن بیافزاییم.

صدا و سیمای کیش

وقتی یک بار این اتفاق روی می‌دهد و در شبکه‌های مجازی جنجال به پا می‌شود، مدیران این سازمان هم تلاش می‌کنند تا چارچوب‌ها و قوانین را سفت و سخت‌تر اجرا کنند.

از این به بعد آن‌ها مو را از ماست می‌کشند.

اصلا شاید در پخش فیلم‌های خارجی تجدیدنظر کنند.

شاید شبکه‌های استانی و محلی را محدودتر کنند.

چرا؟ چون خود ما این آتش را چنان بزرگ کردیم که پر و پای آن‌ها را بسوزاند.

شاید اگر ما این‌قدر موضوع را داغ نمی‌کردیم، مسئله در بین خود مدیران سازمان حل می‌شد.

اما حالا معلوم نیست چه اتفاقی در رسانه ملی خواهد افتاد.

هرچه که بشود ما در آن دخیل خواهیم بود.

اما چند روز بعد باز همین ما شروع می‌کنیم به نالیدن از قوانین عجیب و غریب تلویزیون.

همین مایی که شاید امروز مسبب آن تغیرات و سختگیری‌ها باشیم.

حالا خود شما چرا با دیدن تیتر این مطلب را باز کردید؟ دنبال چیز خاصی بودید؟

شما را به خدا ول کنید این بحث‌ها را. به جای این حرف‌ها بروید به دنبال وضعیت مدارس و دانشگاه‌ها و اقتصاد و…

این‌طور به تقوا هم نزدیک‌تر است.

پایان پیام

خروج از نسخه موبایل