فرهاد مهراد در گفتوگویی منتشر نشده گفت: خیلی کار سختی است خم باشی و بخوانی
به گزارش پایگاه خبری گلونی، امروز تولد فرهاد است. فرهاد مهراد. همان که بوی عیدی یا کودکانه را خوانده است.
به مناسبت تولد او گفتوگویی منتشر نشده با او را برای نخستین بار در پایگاه خبری گلونی بخوانید:
فرهاد مهراد گفت: خیلی کار سختی است خم باشی و بخوانی
گلونی: سلام استاد مهراد عزیز. ممنونم که وقت خود را در اختیار ما قرار دادید.
فرهاد: سلام. من در مقابل خوانندگان امروز ایران شاگردی بیش نیستم. من را استاد خطاب نکنید.
گلونی: جدی؟ کارهای موسیقی پاپ را گوش میدهید؟
فرهاد: گوش میکنم و میآموزم از این همه خلاقیت.
گلونی: مثلا کدام کارها را دوست دارید؟
فرهاد: مثلا مفهوم نبستن در یا محکم نبستن در عالی است. آنجا که میگوید «هر بار این درو محکم نبند درو» خیلی خوب است. گریه میکنم هر بار میشنوم.
گلونی: صداهای امروز موسیقی پاپ را دوست دارید؟
فرهاد: بله، خیلی دوست دارم. ت و دال را خیلی باحال تلفظ میکنند. دونه دونه دونه دونه را هر روز میشنوم.
گلونی: درباره اجراهایی صحنهای چه؟
فرهاد: دیدم یک نفر به سمت تماشاگران خم شده و تعظیم کرده بود اما همچنان داشت میخواند. خیلی کار سختی است خم باشی و بخوانی. جوانان پیشرفت کردهاند.
گلونی: واقعا از ترانههای امروز خوشتان میآید؟
فرهاد: بله، خیلی روان هستند. ما اشتباه میکردیم که روان نمیخواندیم. شما این بیت را ببین: «وقتشه دیوونه بشم به سیم آخر بزنم/وقتشه که شمارتو بگیرمو زنگ بزنم» شاهکار است. روان و ساده و خلاق است.
من خودم همیشه دوست داشتم در ترانههایم به یار زنگ بزنم اما نمیتوانستم چه طوری آن را بیان کنم.
گلونی: کار جدید چیزی ندارید؟
فرهاد: در میان این غولهای موسیقی جایی برای من نیست. ترجیح میدهم فقط گوش بدهم و چیزی نسازم.
گلونی: سخن پایانی؟
فرهاد: زمان ما این طوری نبود. الان دکترهای مغز و اعصاب کنسرت میدهند و سطح موسیقی آن قدر بالا رفته است که ما قادر به هضم آن نیستیم. من افتخار میکنم به همه دوستانی که فعالیت میکنند.
گلونی: ممنونم از شما.
فرهاد: خواهش میکنم.
پایان پیام