بانوی عمارت و کپی برداری از سریال بازی تاج و تخت

بانوی عمارت و کپی برداری از سریال بازی تاج و تخت

پایگاه خبری گلونی، علیرضا بهرامی: سرقت ادبی و هنری در هر حالتی زشت و قابل سرزنش است؛ چه صادق هدایت انجام داده باشد، چه نویسنده‌ فیلمنامه‌ یک مجموعه‌ تلویزیونی در تلویزیون ایران؛ چون دزدی به هر حال دزدی است و نکوهیده، چه رسد به این‌که بخواهیم به‌ خاطر آن مشعوف هم باشیم و افتخار هم بکنیم.

در مجموعه‌ «بانوی عمارت» که پخش آن حالا دیگر پایان یافته است، بخش قابل توجهی از فیلمنامه که دست‌کم دو قسمت آن را شامل می‌شد – یعنی سکانس‌های مربوط به شکنجه‌ شازده ارسلان و پیامد آن برای این شخصیت داستان – کاملا کپی‌برداری از مجموعه‌ مشهور «بازی تاج و تخت» بود.

حال نویسنده‌ این مجموعه‌ تلویزیونی (بانوی عمارت) در پاسخ به این پرسش خبرنگار ایسنا، با اشاره به همین تقلید مشهود، که چه میزان از متن این کار از آثار دیگر الگوبرداری شده، گفته است:

«برای خود من همین‌قدر که سکانس فقیرانه ما در سیاه چال انبار شاهی مخاطب را به یاد شکوه و عظمت سریال بازی تاج و تخت انداخته جای خوشحالی دارد.

فاصله‌ امکانات و بضاعت‌های ما با سریال‌های هالیوودی آنقدر زیاد است که طرح چنین بحثی اصلا جای ناراحتی ندارد.»

گذشته از این‌که چنین استدلالی چقدر قابل قبول می‌تواند باشد، باید یادآوری کرد که وجود چنین توجیه‌هایی برای ضعف‌ها و ناتوانی‌های خودمان بوده است که حالا ما را در جهان به‌عنوان سارقان آثار ادبی و هنری می‌شناسند.

بانوی عمارت و کپی برداری از سریال بازی تاج و تخت

به گزارش گلونی این روزها سلیقه‌ها بسیار تغییر کرده است، مرام و مسلک‌ها نیز.

زمانی سرقت به هر نوعش نکوهیده بود و حالا بسته به نوعش در یک طیف خطی از نکوهیده تا شعف‌برانگیز قابل تغییر است.

می‌توانید موسیقی کپی کنید و به روی مبارک نیاورید و بعد که لو رفت چهره‌ای مبهوت به خود بگیرید و کلا منکر اطلاع روح پاک‌تان از این کپی شوید.

می‌توانید دیالوگ کِش بروید و بعد با ادای کلمه وااااو مشعوف شوید از این‌که مثل یک فیلمنامه‌نویس خوب فکر کرده‌اید.

جدیدا هم که عده‌ای کلا سکانس یک فیلم را سرقت می‌کنند و از خوشحالی این دزدی نا‌موفق و لورفته، سر از پا نمی‌شناسند.

پایان پیام