جامعه پر از آقای حکایتی است

جامعه پر از آقای حکایتی است

پایگاه خبری گلونی، رضا ساکی: روز جمعه سی‌ام آذر ماه در اختتامیه بیست و یکمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی از بهرام شاه‌محمدلو یا همان آقای حکایتی تقدیر شد.

بعد از این تقدیر بود که بسیاری پرسیدند چرا دیگر در رسانه‌ها آقای حکایتی نداریم و چرا کسی نیست که برای ما و برای بچه‌های ما قصه و حکایت و متل تعریف کند.

راستش را بخواهید من خیلی به این نکته فکر کردم که چرا دیگر آقای حکایتی نداریم و چرا این قدر قصه‌گویی در رسانه‌های ما کم شده است و حکایت های قدیمی مثلاً از بوستان و گلستان سعدی و یا کلیله و دمنه در رسانه‌ها منتشر نمی‌شود.

اصلاً چرا اینقدر رسانه‌ها و فضای جامعه قصه‌گریز شده‌اند.

جامعه پر از آقای حکایتی است

داشتم به این چیزها فکر می‌کردم که یاد قصه‌هایی افتادم که حیوانات در آن نقش دارند و یا قصه‌هایی که ارباب و رعیتی هستند یا موضوع‌شان روابط میان حاکمان و حکمرانان و پادشاهان و سلاطین و مردم عادی است.

پس دریافتم که خب شاید برخی دوست نداشته باشند مردم قصه رفتار سلاطین با مردم رعیت را بخوانند یا مثلا ممکن است قصه‌هایی را بخوانند که در آن قصه‌ها روباه نقش دارد و جانوران را فریب می‌دهد.

چون ممکن است خدایی نکرده مردم با خواندن آن قصه‌ها بیاد چیزهایی بیفتند که نباید بیفتند.

همچنین با خودم فکر کردم اگر این روزگار روزگار بی‌قصه‌ای است دلیل دارد. ما قصه و حکایت نمی‌خوانیم اما در عوضش می‌بینیم و آنها را درک می‌کنیم.

یعنی شکر خدا آنقدر در جامعه حکایت‌های روزانه‌ای داریم که می‌توانیم از آنها درس عبرت بگیریم که دیگر نیاز به قصه خواندن قصه شنیدن پیدا نمی‌کنیم.

ناگفته می‌دانید که این روزها در عالم سیاست چه حکایت‌های پندآموز و عبرت‌آمیزی شنیده‌ایم و دیده‌ایم.

مثلا الان همه مردم یاد گرفته‌اند و آموخته‌اند که نباید دهانشان را باز کنند و اجازه بدهند هر چیزی از دهانشان بیرون بیاید.

چون اگر این اتفاق بیفتد آن وقت مقاله کپی‌شده آدم هم بیرون می‌افتد، آن ماشین لکسوس آبی هم بیرون می‌افتد، آن وارد کننده خودرو هم بیرون می‌افتد و خیلی چیزهای دیگری بیرون می‌افتد که نباید بیرون بیفتد و بیرون افتادن این همه چیز برای مملکت خوب نیست.

باقی بقای‌تان