فیلم قانون مورفی رامبد جوان فیلمی کمدی فانتزی و خنده‌دار است که جزئیات را رعایت نکرده است

فیلم قانون مورفی رامبد جوان فیلمی کمدی فانتزی و خنده‌دار است که جزئیات را رعایت نکرده. برای دانستن بیشتر در مورد قانون مورفی این مطلب را بخوانید.

پایگاه خبری گلونی؛ محسن فراهانی: فیلم سینمایی قانون مورفی به کارگردانی رامبد جوان و با بازی امیر جدیدی، امیر جعفری، رامبد جوان، سرئش صحت، هادی کاظمی و… چند روزی است که روی پرده سینماهای کشور رفته است.

قانون مورفی رامبد جوان

فیلمی کمدی-فانتزی که ماجرای یک پلیس بدشانس را روایت می‌کند.

پلیسی که درگیر قانون مورفی شده است و مدام بدبیاری می‌آورد.

رامبد جوان پس از «پسر آدم، دختر هوا»، «ورود آقایان ممنوع» و «نگار» دنیای رئال و واقعی را کنار گذاشته است.

رامبد جوان در قانون مورفی دوباره به فیلم‌های فانتزی روی آورده است.

چیزی که قبل‌تر در «اسپاگتی در هشت دقیقه» از او دیده بودیم.

اگر از فیلم‌هایی که ناگهان وارد خیال و وهم می‌شوند و هیچ منطق حقیقی ندارند خوشتان نمی‌آید، این فیلم را هم نبینید.

اما اگر دنبال یک فیلم کمدی خوب هستید «قانون مورفی» می‌تواند انتخاب خوبی باشد.

فیلم طوفاتی آغاز می‌شود و پر است از شوخی‌های پی‌درپی.

در کل رامبد جوان در این فیلم از پس شوخی‌سازی برآمده و شوخی‌های خوبی را در فیلمش گنجانده است.

اما باز هم چند مورد شوخی جنسی که واقعاً نبودنشان چیزی از فیلم کم نمی‌کند، در فیلم دیده می‌شوند.

اما مشکلات

به طرز عجیبی سازندگان این فیلم به جزئیات توجه نکرده‌اند.

جزئیاتی که رعایت نکردنشان مخاطب را آزار می‌دهد.

به عنوان مثال یک خودرو وارد ساختمان باغ کتاب می‌شود و درون سالن تصادف می‌کند.

راننده پیاده می‌شود و فرار می‌کند و پلیس‌ها هم در پی او.

ما می‌بینیم که با آن‌که ماشین همه جا را ویران کرده است اما وقتی راننده پیاده می‌شود همه مردم انگار نه انگار که اتفاقی افتاده است.

یا زمانی که کنار ساحل تیراندازی می‌شود چند ماهی‌گیر پشت‌شان را کردند به صحنه تیراندازی و دارند چای می‌خورند.

این‌ها در شرایطی است که در کشور ما وقتی در مجلس تیراندازی شد، طرف از اسلامشهر اسنپ گرفته بود تا صحنه را از نزدیک ببیند.

نکته‌ی بعدی اما سوال‌هایی است که پس از اتمام فیلم در ذهن مخاطب می‌ماند.

فیلم از آغاز تا پایان داستان‌ها و گره‌های مختلفی را مطرح می‌کند ولی در پایان فقط نتیجه یکی از آن‌ها مشخص می‌شود.

ایراد دیگری که شاید توسط برخی ارگان‌ها و انجمن‌های مبارزه کننده با مواد مخدر به فیلم گرفته شود، نحوه استعمال مواد مخدر در فیلم است.

وقتی بازیگر حشیش مصرف می‌کند، همه جا برایش زیبا می‌شود. همه اتفاقات زیبا روی می‌دهند.

از اسلحه‌ها به جای تیر گل‌های رنگارنگ بیرون می‌آید. همه مهربان می‌شوند و همه شاد هستند و می‌خندند.

آدم با خودش می‌گوید این مواد مخدر هم اگر این‌طور است پس چیز خوبی است.

مایی که تا به حال لب به سیگار و قلیان نزدیم هم بعد از دیدن این فیلم هوس کردیم یک بند انگشت بیاندازیم بالا.

نکته‌ی آزار دهنده‌ی دیگر نحوه تیراندازی‌هاست.

بازیگران هزاران تیر شلیک می‌کنند و به هیچ کس نمی‌خورد.

وقتی هم که با دو متر فاصله روبه‌روی هم ایستاده‌اند، اصلا به یکدیگر شلیک نمی‌کنند.

ببینیم یا نبینیم؟

در پایان اگر جزئیات فیلم‌نامه و همچنین نگاه فانتزی رامبد جوان اذیت‌تان نمی‌کند، این فیلم را ببینید.

قطعاً می‌خندید.

فیلم قانون مورفی در قیاس با نمونه‌های دیگر کمدی این روزهای سینما، فیلم به مراتب قوی‌تری است.

پایان پیام