نتفلیکس فرشته مهربان صنعت سینماست یا سرمایه‌داری بزرگ و پر قدرت
سینمای دنیا و مشکلی به نام نتفلکیس!
پایگاه خبری گلونی؛ حسین معززی‌نیا: در هفته‌های اخیر بحث و جدل بر سر پدیده نتفلیکس و تاثیراتش بر سینما شدت گرفته است.
پیش از این هم در این‌باره صحبت شده بود که تا چه حد پذیرفتنی است یک شبکه پخش آنلاین فیلم و سریال که زمانی تعریف و جایگاه دیگری داشته حالا به یک نهاد مؤثر بر تولید و توزیع فیلم در دنیا تبدیل شود.
بعد از وضعیت اخیر مراسم اسکار که نتفلیکس توانست با کمپین‌های پرقدرتش فیلمی مثل Roma را به موفقیت برساند تا حدی که حتی بازیگرانش هم نامزد دریافت جایزه شوند، مجادله بیش از قبل بالا گرفته است.
اخیراً استیون اسپیلبرگ به‌عنوان یکی از مردان قدرت‌مند صنعت سینمای آمریکا گفته:
«طبق قاعده، محصولات نتفلیکس باید در مراسم امی داوری شوند نه در مراسم اسکار، و حضور نتفلیکس در عرصه تولید، ضربه بزرگی است به سنت‌های سینمایی.
چون محصولات نتفلیکس برای عرضه در تلویزیون ساخته می‌شوند، گاهی اکران محدود سینمایی دارند و خیلی اوقات هم ندارند.
بنابراین فیلم‌هایی که باید در چرخه سنتی تولید فیلم تولید و عرضه شوند حالا سر از پخش تلویزیونی درمی‌آورند.
در شرایطی که نتفلیکس با این کارش به سالن‌های سینما ضربه می‌زند می‌آید در مراسم‌های سینمایی، خصوصاً جشنی مثل اسکار که ویژه صنعت سینمای آمریکاست، با مداخله‌هایش، محصولات واقعی این صنعت را کنار می‌زند و فیلم‌های خودش را عرضه می‌کند.
این می‌شود لطمه‌‌ای دوجانبه: برهم زدن روال متعارف اکران فیلم و از طرف دیگر تلاش برای برنده شدن در مراسمی که ویژه فیلم‌های همان چرخه سنتی طراحی شده بوده».
ظاهراً اسپیلبرگ قصد دارد در مجمع بعدی اعضای اصلی آکادمی تلاش کند قوانینی وضع کند علیه این اقدامات نتفلیکس.
نتفلیکس فرشته مهربان صنعت سینماست یا سرمایه‌داری بزرگ و پر قدرت
در طرف دیگر، عده‌ای به اسپیلبرگ حمله کرده‌اند که سرمایه‌گذاری‌ها و حمایت‌های نتفلیکس معمولاً مختص فیلم‌هایی است که درباره حقوق از دست‌رفته اقلیت‌ها ساخته می‌شوند؛
و اگر در سال های اخیر نتفلیکس از تولید فیلم‌هایی درباره زنان، سیاه‌پوستان، هم‌جنس‌گرایان و… حمایت نمی‌کرد صنعت سینمای آمریکا پای چنین فیلم‌هایی نمي‌ایستاد.
آن‌ها از اسپیلبرگ پرسیده‌اند مگر خودش در دو دهه اخیر در تولید چند فیلم با این مضامین مشارکت داشته است؟
این‌ها طبق این استدلال می‌خواهند بگویند نتفلیکس خودش را وارد بدنه اصلی صنعت سینمای آمریکا نکرده است.
عده دیگری هم به منطق کسانی که عملکرد نتفلیکس را تخریب جایگاه سالن‌های سینما دانسته‌اند ایراد گرفته‌اند و مدعی شده‌اند اغلب ۸ هزار عضو آکادمی در خانه می‌نشینند، دی‌وی‌دی فیلم‌ها را می‌بینند و بر اساس همان‌ها رأی می‌دهند، پس چه تفاوتی دارد فیلم‌های نتفلیکس داوری شوند یا محصولات کمپانی‌های سنتی تولید فیلم.
سینما در ابتدا پدیده‌ای تک‌نفره بوده!
یکی مثل پل شریدر هم که از اساس به اهمیت نمایش فیلم روی پرده بزرگ حمله‌ور شده و ادعا کرده سینما در ابتدا پدیده‌ای تک‌نفره بوده و تماشاگر به‌تنهایی می‌توانست فیلم ببیند، اما بعداً برای کسب درآمد بیشتر، سالن‌های سینما را ساختند!
ساخت سریال از رمان صد سال تنهایی
وسط همه این مناقشات، چند روز پیش اعلام شد نتفلیکس حق اقتباس رمان مشهور صد سال تنهایی را خریداری کرده و به‌زودی تولید آن در قالب یک سریال آغاز خواهد شد.
این سریال در کلمبیا و به زبان اسپانیایی فیلم‌برداری می‌شود. حالا حرف و حدیث‌ها شدت پیدا کرده است.
چون نتفلیکس حق اقتباس از رمانی را به دست آورده که سال‌ها کسی موفق نشده بود حتی رضایت اولیه برای مذاکره درباره چند و چون چنین قراردادی را کسب کند.
بنابراین شایع شده که در به نتیجه رسیدن این قرارداد، قبل از هر چیز پای پول در میان است.
این روزها سؤال بزرگ این است که نتفلیکس فرشته مهربان صنعت سینماست، یا سرمایه‌داری بزرگ که قدرت ریسک غیر قابل مقایسه‌اش با کمپانی‌های سنتی به او اجازه داده شرایط منصفانه رقابت را به هم بزند؟
پایان پیام