به گزارش پایگاه خبری گلونی، آخرین غوص روزانه چگونه بود و باز کردن محارها چه فرایند داشت؟
آخرین غوص روزانه
موقع پایان کار، زمانی که قرار است آخرین غوص انجام شود، ناخدا رو به غواص کرده و می‌گوید: اطلب الله تبت الاخیره (طلب کن از خداوند برای آخرین غوص).
غواص نیز قبل از فرو رفتن در آب می‌گوید: «یا الله من مال الله» (ای خداوند، از مال خودت ـ اعطا کن!)
باز کردن محارها
بعد پایان صید روزانه، صیادان کیش به سمت کارگاه برمی‌گردند. ومحارهای صید شده را از داخل لنج به نحلی که سایه‌بان خود را به پا کرده‌اند منتقل می‌کنند. هر گروه از لنج‌ها یک سایه بان جداگانه‌ای در محل کارگاه دارد که خیمه یا «معرزن» نام دارد.
در آنجا ابتدا ناهارشان را می‌خوند و بلافاصله به بازکردن محارها می‌پردازند. برای این کار چاقوی مخصوص (مفلگه) را لای شکاف لبه محار قرار داده و آن را می‌چرخانند. دو لب محار کاملاً باز می‌شود. سپس با نوک چاقو، گوشته قسمت‌های مختلف محار را زیر و رو کرده و نگاه می‌کنند.
دو کفه محار به یک اندازه نیستند. یک ـ کفه که آن را «سحن» می‌گویند ـ انحنا (عمق) کمی دارد، اما کفه دیگر که «جدر» نامیده می‌شود عمق بیشتری دارد. مروارید بیشتر اوقات در میان جدر یافت می‌شود اما گاه در داخل سحن نیز مروارید وجود دارد.
گاهی اوقات مروارید در میانه صدف قرار می‌گیرد. به این قسمت «کرش» (روده) می‌گویند. مرواریدی که در کرش قرار دارد اغلب کوچک است. بعضی اوقات مروارید درست در لبه مروارید از همانجا که محار باز می‌شود قرار دارد. به این قسمت «ویه المحار» (صورت محار) می‌گویند.
مرواریدی که در صورت محار قرار گرفته باشد اغلب بزرگ است. علاوه بر این در قسمت انتهایی درون محار (محل لولای دو کفه صدف) که «غب المحار» نامیده می‌شود نیز مروارید دیده می‌شود. مروارید در این قسمت همانند ویه المحارم، اغلب درشت است.
مطالب بیشتر از: بررسی صید مروارید در جزیره کیش(دُر معیشت)؛ مرضیه محمّدی،نادر کریمی، نوشین قاسمی وش
پایان پیام