ترانه جنتلمن ساسی مانکن که این روزها حسابی حاشیه‌ساز شده است چه می‌گوید
پایگاه خبری گلونی راضیه حسینی:
این روزها همه جا صحبت از جنتلمن ساسی مانکن است و بچه‌هایی که با این ترانه در بعضی از مدارس شادی کردند.
اصلاً نمی‌خواهم فرق ما دهه شصتی‌ها و هشتاد نودی‌ها را بنویسم که حتماً تا حالا زیاد خوانده‌اید.
واقعیت این است که ترانه جنتلمن با ذائقه بچه‌های امروزی جور در آمده است.
کنجکاو شدم ببینم این ترانه که حالا حسابی معروف شده چه می‌گوید و جناب ساسی مانکن چه هدفی از خواندن جنتلمن داشته‌اند.
ترانه جنتلمن ساسی مانکن چه می‌گوید
ابتدا ایشان می‌فرماید: «هی وقتشه لبه رو بدی بی بی» گویا این «بی بی» فقط برای جور در آمدن قافیه با قر در مصراع بعدی است و ارزش مفهومی ندارد.
بعد می‌فرماید:« بدو بدو بده کمرو هی قر بیابیا قرش بده…» ولی یک‌هو یادش می‌افتد بابت یک‌چیزهایی باید تشکر می‌کرده پس سریع ادامه می‌دهد:
«واسه همه زنگ زدنات مرسی… واسه همه پیگیریات مرسی… واسه همه کادوهات مرسی».
بعد دوباره سریع تغییر فاز می‌دهد و سراغ قر و حرکات موزون می‌رود. (از این قسمت ترانه به علت بیش از حد سخیف بودن می‌گذریم).
در قسمت بعدی گویا از جناب ساسی می‌خواهند بلند شود و همه را به حرکات موزون وادارد، که یک خانمی می‌آید وسط و می‌گوید:
« آقامون جنتلمنه جنتلمه» از آن طرف جناب ساسی جواب می‌دهد:«این خانوم عشق منه عشق منه»
ترانه در این قسمت متذکر می‌شود که:« فاز مثبت نگیر که…» گویا یک سری نوشیدنی غیرمجاز چندباری در دستت دیده است.
«اینجا تهرانه اگه شاخ بشی کار دستت می‌دن» احتمالا منظور این است که شاخ شدن کار خوبی نیست.
ساسی مانکن همان خانومی که اول وارد شد و «آقامون جنتلمنه» را خواند، چندباری سلطان خطاب می‌کند و ایشان هم با «جون بله بله قربان» جواب می‌دهند.
«من خیلی عاشقتم تویی همه دنیام… سلطانه سلطانه همش دور همی کردانه».
«عکساش همه هشتگ لاکچری تهرانه».
البته معلوم است کسی که سلطان باشد باید عکس‌های لاکچری بگذارد و شاخ فضای مجازی بشود.
این قسمت جور در نمی‌آید. قبلش می‌گوید شاخ نباش بعدش می‌گوید عکسای سلطان همه لاکچری تهران هستند.
نمی‌شود شاخ نبود ولی سلطان بود، می‌شود؟
سرآخر هم آرزوی سلامتی برای یک سری افراد می‌کند که با عرض پوزش چون متوجه نصف کلمات نشدم نمی‌توانم توضیحی در این مورد بدهم.
ترانه جنتلمن ساسی مانکن و واقعیتی تلخ
این ترانه جنتلمن است، همان که مدرسه به مدرسه و دهان به دهان بین بچه‌های ما می‌چرخد.
کلماتی دارد که به تنهایی هم از شنیدنش شرم می‌کنی چه برسد به همخوانی و فریاد زدن‌شان.
تلخ است اما واقعیت این روزهاست. با توبیخ و جریمه هم درست نمی‌شود. ذائقه که تغییر کند باز جایی دیگر خودش را نشان می‌دهد.
شاید بهتر باشد قبل از این‌که بند به دست و پای مدارس ببندیم فکر کنیم چه شد که به اینجا رسیدیم؟
چه شد که فرزندان‌مان هر کلامی را به راحتی در قالب شعربه زبان می‌آورند.
این سال‌ها برای فرهنگ‌سازی و آشنایی کودکان‌مان با موسیقی زیبا و ایرانی چه کردیم؟
آموزش موسیقی ایرانی گذاشتیم؟ ساز ایرانی نشان دادیم؟
مشکل را در خودمان ببینیم و حل کنیم. آن‌وقت نسلی خواهیم داشت که برای گوش‌ها و زبان‌شان احترام بیشتری قائل خواهند شد.
پایان پیام
قشنگ بود،فقط قسمتی که گفتید من با سواد دهه شصتیم متوجه نشدم میگه دورهمی کردانه نه دور همه کردانه
دورهمی یعنی مهمونی،یعنی همون پارتی
یعنی همش میره کردان کرج پارتی