خودکفایی در تولید شکر و راز عجیب واردات آن در یک سال گذشته
پایگاه خبری گلونی، محسن فراهانی: یکی از خبرهایی که زیاد به گوشمان میخورد ولی چندان به آن توجه نمیکنیم، خبرهای خودکفایی است.
احتمالاً شما هم مثل ما در سالهای گذشته بارها و بارها خبر خودکفایی در تولید فلان محصول را شنیدید.
باز احتمالاً شما هم مثل ما بارها و بارها خبر واردات همان محصول و یا کمبود آن محصول در بازار به گوشتان خورده است.
ماجرا چیست؟ چرا ما مدام به خودکفایی میرسیم و مدام قیمت محصولات افزایش مییابد؟
آن هم با توجیه کاهش واردات، نبود محصول در بازار و تحریم آن محصول!
اگر مسئولان کلمه «تولید» را به کار نمیبردند ماجرا حل میشد. مثلاً میگفتند در فلان محصول به خودکفایی رسیدیم.
آن موقع ما هم میگفتیم خب منظورشان این است که در واردات آن محصول به خودکفایی رسیدند.
یعنی خودشان و پسران و دختران و برادرزادههایشان واردات را دست گرفتند و دیگر نیازی به تجار دیگر نیست.
اما موضوع وقتی پیچیده میشود که این بزرگواران میگویند «در تولید فلان محصول به خودکفایی رسیدیم».
باز تا اینجایش را هم میتوان هضم کرد.
منتها وقتی میبینیم به یک سال نرسیده خبر واردات همان محصول منتشر میشود، حق بدهید کمی هنگ کنیم.
در همین مورد آخری، مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی در ۴ خرداد ۹۸ گفت: یک میلیون دویست هزار تن شکر به کشور وارد شد.
این در شرایطی است که معاون وزیر کشاورزی در تاریخ ۲ خرداد ۹۷ گفته بود: ایران در تولید شکر به خودکفایی رسید.
خب چه اتفاقی افتاد؟ چه شد که مردم در یک سال اینقدر شیرین شدند؟
آیا فقط و فقط به خاطر برگزاری جشن خودکفایی و اضافه کردن یک برگ به افتخارات زمان ریاست فلان مسئول، خبرهای خودکفایی منتشر میشود؟
خبر خودکفایی تولید شکر و در آنسو خبر واردات آن تنها یک دلیل میتواند داشته باشد.
این که مسئولان معتقدند ما وقتی انتقاد میکنیم شکر زیادی میخوریم، پس حجم واردات را افزایش دادند.
پایان پیام
کد خبر : 121917 ساعت خبر : 2:07 ب.ظ