سردشت یکی از شهرهای قربانی جنگ‌افزارهای شیمیایی در جهان است

سردشت یکی از شهرهای قربانی جنگ‌افزارهای شیمیایی در جهان است

این شهر یکی از شهرهای مرزی استان آذربایجان غربی است و شهرهای کردنشین ایران است.

پایگاه خبری گلونی، میثم کریمی: سردشت با جمعیتی بیش از ۱۰۰ هزار نفر و وسعت تقریبا ۵ کیلوتر مربع از شهرهای معروف ایران است.

اما چرا یک شهر کوچک معروف است.

داستان از ساعت ۱۶:۳۰ روز یکشنبه هفتم تیرماه سال ۱۳۶۶ شروع شد.

روزی که چند هواپیمای بعثی وارد خاک ایران شدند و ۷ بمب را در بر سر مردم مظلوم این شهر انداختند.

اما چه بمبی؟ بمب خردل.

سردشت یکی از شهرهای قربانی جنگ‌افزارهای شیمیایی

دو بمب در بازار شهر، دو بمب در منطقه مسکونی و سه بمب نیر در باغ‌های مجاور شهر سردشت فرود آمد.

تمام بیماستان‌ها آلوده شدند، برق‌ها شهر به کل قطع شدند، مخابرات نابود شد، آلودگی مواد غذایی، میوه‌جات، سبزیجات، مزارع و آب‌ها و حتی حیوانات باعث برخی مسمومیت‌های گوارشی شده بود. گله‌های گاو و گوسفند که تنها سرمایه برخی از خانواده‌ها محسوب می‌شد از بین رفته بودند و محصول برخی مزارع آلوده و غیر قابل استفاده بود.

عده‌ای از مصدومان به دلیل وخامت حال‌شان به شهرهای اطراف فرستاده شدند.

صحنه‌های بسیار دلخراشی در در فرودگاه‌ها و مراکز درمانی اتفاق افتاده بود.

ما با حزب بعث در جنگ بودیم اما این اتفاق جنگ نبود، جنایت جنگی بود.

چندین تن از مزدم عادی در این حمله ناجوانمردانه شهید شدند و هزاران نفر شیمیایی شدند و اثرات ان سالیان سال گریبانگیر خانواده‌هایشان بود.

خانواده‌هایی که تا چندین سال با کپسول اکسیژن و تاول و سرفه سر و کار داشتند.

نماد مظلومیت ایران در جنگ تحمیلی

به نظر می‌رسد کشورهایی که در حال حاضر دم از حقوق بشر می‌زنند آن زمان زیاد با این کلمه آشنا نبودند.

شورای امنیت هم بدون هیچ بیانیه‌ای درباره محکوم کردن عراق به استفاده از سلاح شیمیایی از کنار این اتفاق به سادگی گذشت.
شاید بتوان گفت این حمله از سوی عراق یکی از فجیع‌ترین تهاجم‌های شیمیایی در جهان بود.

حمله‌ای که باعث شد سردشت، پس از بمباران هسته‌ای هیروشیما، اولین شهر قربانی جنگ‌افزارهای شیمیایی در جهان نام بگیرد.

سردشت نه تنها نماد مظلومیت ایران در هشت سال دفاع مقدس است، بلکه نماد برخورد دوگانه جامعه بین‌المللی در جهت تامین منافع ابرقدرت‌هاست.

به امید روزی که هیچ جنگی در هیچ جای دنیا نباشد و هیچ کس قربانی جنگ قدرت‌ها نباشد.

پایان پیام