مدرسه روستای بنه ارون ایذه جایی میان عقربها و مارهاست
پایگاه خبری گلونی، راضیه حسینی: این عکس مربوط به یک حشرهشناس که در حال تحقیق روی گونههای عقربهاست، نیست.
این عکس را یک معلم در روستای بنه ارون ایذه گرفته است.
اینها عقربهایی هستند که به گفته خودش از پانزدهم اردیبهشت امسال تا حالا در کلاس پیدا کرده است.
فکرش را بکنید این همه عقرب در کلاس درسی که بچهها در آن نشستهاند.
عقربهایی که یکیشان برای وحشت ما و پا به فرار گذاشتنمان کافی است.
اینها عقرب هستند با سمی کشنده و بسیار خطرناک. سوسکهای بالدار سیاه چندشآور نیستند.
بچههای ایران در مدرسهای میان این عقربها درس میخواندند.
مدرسه روستای بنه ارون ایذه جایی میان عقربها و مارهاست
معلم میگفت در سقف قدیمی مدرسه مارهای بزرگی زندگی میکنند.
فقط برای یک لحظه تصور کنیم فرزندان ما در این کلاسها بنشینند.
در مدرسهای درس بخوانند که هر لحظه ممکن است عقرب زیرپایشان پیدا کنند و بالای سرشان هم مارها جولان کرده باشند.
حتا تصورش هم سخت و وحشتناک است.
یک پیشنهاد
لطفاً مسئولان محترم برای یک روز در کنار این بچهها و روی میز و صندلیهایشان بنشینند.
اگر تاب تحمل همان یک روز را داشتند و نگران نیش عقرب و مار نشدند، اگر توانستند جای معلم روستا در این شرایط درس بدهند و عقرب بگیرند، ما قول میدهیم دیگر هیچ اعتراضی نکنیم.
بگوییم دندشان نرم میخواستند در مناطق محروم به دنیا نیایند.
به مسئولان عزیز چه ربطی دارد که آنها مدرسه ایمن ندارند.
خودشان یکجوری مراقب باشند تا اگر زنده و سلامت بزرگ شدند و در کنکور شرکت کردند بتوانند در جای بهتری درس بخوانند.
روستای بنه ارون دور است جاده ندارد و آبش را از چشمه میگیرد. چطور صدای بچههایش به گوش مسئولان برسد؟
فقط نگاه به این عکس برای فهمیدن عمق فاجعه کافی است. برای چند دقیقه به عقربهای روی تابلو نگاه کنید.
بچههای مدرسه روستای بنه ارون با شروع پاییز دوباره باید زیر سقفی پر از مار درس بخوانند و حواسشان باشد عقربها نیششان نزنند.
آنها نه سرمای خنک کولر خواستند و نه گرمای دلپذیر شوفاژ و بخاری ایمن. آنها فقط جایی میخواهند تا از نیش عقرب و مار در امان باشند، همین.
خواسته زیادی است؟
پایان پیام