کارخانجات و تولیدکنندگان چه بلایی بر سر اسم‌های زیبای ایرانی آوردند؟
پایگاه خبری گلونی، محسن فراهانی: من نمی‌دانم چه رسمی است که برخی کارخانه‌داران و تولیدکنندگان اسم آدم‌ها را می‌گذارند روی محصولات‌شان؟ برنج محسن و سویای سبحان و ماکارونی سمیرا و…
مثلاً خیر سرشان می‌خواهند به‌خاطر عزیز بودن فرزندشان نام آن‌ها را ابدی کنند؟
اسم‌های زیبای ایرانی
خب اینطور که گند می‌زنند به زیبایی و اعتبار آن اسم!
من نمی‌دانم بعضی‌ها این میزان پشتکار در بی‌نمکی را از کجایشان استخراج می‌کنند؟
باورتان می‌شود پس از حدود ده سال که از تبلیغات برنج محسن می‌گذرد، هنوز هستند مردان گنده‌ای که به محض شنیدن نام من، آواز سر می‌دهند: باقالی‌پلو با محسن، شویدپلو با محسن…
بعد جوری تو و دیگران را نگاه می‌کنند که یعنی ناموساً حال کردی لطافت و ظرافت کلام را؟
نه خدایی حظ بردی از این موقعیت کمیک خلق شده؟
بعد قیافه‌شان را طوری می‌کنند که انگار رابین ویلیامز روی صحنه کافه‌ای در شمال کالیفرنیا در حال اجرای استنداپ کمدی است و پس از یک شوخی سطح A منتظر قهقهه حضار است.
کارخانجات و تولیدکنندگان خلاق
برگردیم سراغ همان کارخانه‌داران خلاق.
واقعا آن‌ها نمی‌دانند با انتخاب یک نام زیبای دخترانه یا پسرانه برای محصول درپیت‌شان باعث می‌شوند آن اسم از صحنه روزگار حذف شود؟
شاید خیلی‌ها دیگر اسم فرزندان خود را محسن و سبحان و سحر و نسیم و لادن و دریا و سمیرا نگذارند چون بیم آن دارند که بعدها با محصولاتی مانند برنج و سویا و خیارشور و خمیردندان و روغن و پودر رختشویی مورد تمسخر قرار گیرند.
از اسم زیبای گلنار که دیگر نگویم برایتان. آدم دلش می‌گیرد از این اتفاقات.
تقریبا همان بلای وحشتناکی که این روزها بر سر اسم خوش‌آهنگ پرستو آمد.
من دوست دارم وقتی در ۷۰ سالگی روی نیمکتی فکستنی در پارک نشسته‌ام، ببینم که کودک ۷ ساله‌ای به نام محسن می‌دود و خوشحالی می‌کند.
دوست دارم ببینم که محسن‌ها مقطوع‌النسل نشدند.
رویایی که شاید برای گلنارها و پرستوها دیگر هرگز اتفاق نیوفتد.
پایان پیام