حواشی گاندو تمام نمیشود؛ تمساحها دست یک دختر ده ساله را قطع کردند
پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: حورا دختر ۱۰ساله روستای مولاآباد روستای کشاری در سیستان و بلوچستان بر اثر حمله تمساح دست خود را از دست داد.
اگر تاکنون اغلب مردم ایران مجبور بودند نان را از دهان شیر بیرون بکشند، حالا برخی از هوطنان باید آب را هم از دهان تمساح درآورند.
حتماً اخبار مربوط به کمبود آب در نقاط مختلف کشور را شنیدهاید ولی شاید تا این حد نمیدانستید که وضعیت وخیم است.
حواشی گاندو
پورمردان مدیرکل حفاظت محیط زیست استان سیستان و بلوچستان در اینباره گفت:
با توجه به فصل گرما و کمبود آب در مناطق روستایی اهالی روستا علیرغم وجود تابلوهای هشداردهنده محیط زیست در منطقه و اطلاعرسانیهای مداوم، متاسفانه جهت استفاده و برداشت آب به برکههای محل زیست تمساح نزدیک شده و اینبار دختر بچه اهل روستای کشاری مورد حمله جدی تمساح قرار گرفت.
وی ادامه داد: دختر بچه مذکور جهت درمان به بیمارستان چابهار انتقال داده شده و پزشکان در صددند تا دست آسیب دیده وی را در صورت امکان پیوند بزنند.
این مقام مسئول از ضرورت احتیاط اهالی هم گفته است ولی مهمترین نکتهای که آگاهانه یا ناآگاهانه از آن غفلت کرده این است که مردم راهی جز سرشاخ شدن با گاندوها ندارند.
اگر آب بهداشتی در این روستاها باشد آیا کسی تن به این خطرات میدهد؟
این اتفاق برای نخستین بار نیست و احتمالا آخرین بار هم نخواهد بود.
تمساحهای گاندو جان بسیاری از مردم این دیار را که برای برداشت آب کنار برکهها میروند، گرفته است.
وضعیت آب و بهویژه دسترسی به آب بهداشتی در برخی استانها بسیار بحرانی است.
هنوز در برخی نقاط مردم با چیزی به نام آب لولهکشی آشنا نیستند.
سیستان و بلوچستان از این نظر رده نخست کشور را دارد. آب و در ادامه آن بهداشت چالش اصلی این استان محروم کشور است.
البته این مشکل سالهاست که گفته میشود ولی کمتر تغییری در این وضعیت صورت میگیرد.
تغییرات اقلیمی و خشکسالیهای پیاپی هم عمق بحران را هر سال بیشتر میکنند.
نبودن عدالت در توزیع ثروت بهشدت خود را در این مناطق نشان میدهد.
وقتی از استانهای غربی برای صنایع آببر فولاد و ذوب آهن در کویر مرکزی که ضرورتی برای وجودشان در این مناطق نیست، آب منتقل میشود، بدون شک امکان رساندن دست کم آب آشامیدنی بهداشتی به مناطق محروم سیستان و بلوچستان هم وجود دارد.
انگار مهم راضی بودن مافیای آب است و اگر در این میان دهها یا صدها هزار نفر هم در مناطق بیآب سیستان و سایر نقاط بحرانی کشور بیآب بمانند، باکی نیست.
این روستا در پاییندست یک سد ۲۵ساله قرار دارد ولی هنوز لولهکشی آب ندارد.
پایان پیام