به یاد روزهای خوب و سخت دهه شصت
بچه‌های دهه شصت معمولا خیلی بیش‌تر از دهه‌های دیگر حرف و خاطره مشترک دارند.
اصلا این عبارت دهه شصتی‌ها که در یک جمعی عنوان می‌شود حواس خیلی‌ها را به خود جمع می‌کند.
به گزارش پایگاه خبری گلونی هر کس را یاد خاطره‌ای می‌اندازد که اغلب با یادآوری آن لبخند بر لبش می‌نشیند.
اگر وقایع آن روزها را مرور کنیم متوجه خواهیم شد که بچه‌های دهه شصتی در شرایط نامساعدی زندگی کرده‌اند، نه این‌که اوضاع برای دیگر دهه‌ها خیلی مساعد بوده است.
نه. اما خاطرات روزهای جنگ و پناهگاه و تبعات ناشی از آن‌ها بخش اعظمی از کودکی این آدم‌ها را تشکیل داده است.
خصوصا متولدین سال‌های ۶۰ تا ۶۵ که اتفاقا اگر پای درد دل‌شان بنشینید درجه خلوص دهه شصتی بودن‌شان را خیلی بالاتر می‌دانند از بچه‌های متولد سال‌های ۶۰ تا ۶۹.
به یاد روزهای خوب و سخت دهه شصت
ما دهه شصتیا تو زندگی ازهرچی میترسیدیم و نمیترسیدیم سرمون اومد، یه سری چیزای متفرقه هم بود اونا هم سرمون اومد، یه سری چیزا هم اصلا مربوط به ما نبود ولی سرمون اومد، یه چیزایی حتی وجود خارجی نداشت ولی اونا هم سرمون اومد،معلوم نیس کله ست یا میدان مغناطیسی?#دهه.شصت#نسل.جنگ
— آرسو (@dokhtrebaba) August 1, 2019
ولی با همه سختی‌هایی که در آن روزها وجود داشته، زندگی‌ها فصل مشترک بزرگی داشته‌اند به نام امید. همین کلمه‌ای که روی این تلویزیون قدیمی نوشته شده است.
در آن روزها اگرچه خیلی اوضاع بر وفق مراد نبود و گرفتاری‌های زیادی وجود داشت ولی مردم یاد گرفته بودند که به فردای خود امیدوار باشند و به جای زانوی غم بغل کردن و غصه خوردن برای آینده‌شان تلاش کنند.
برای همین است خاطرات گذشته برای هر کسی شیرین است.
چون آن دوران شیوه‌ی زندگی‌ها، ارزش‌ها و فرهنگ‌ها جور دیگری بود. کمی رئال‌تر و البته به مراتب ساده‌تر.
این روزها خیلی پیش می‌آید که فروشگاه‌ها برای جلب توجه افراد از دکورهای دهه شصتی استفاده می‌کنند.
چون می‌دانند هر کسی ناخودآگاه با دیدن وسایل قدیمی مکث می‌کند و به یاد گذشته‌ها لبخند می‌زند.
اما چیزی که الان اهمیت دارد این است که یاد آن روزها را با استفاده درست و پرامید از این روزهای‌مان زنده کنیم.
هر کاری که در گذشته سبب آرامش خاطرمان می‌شده انجام دهیم. نه این‌که دائم 《یاد باد 》کشداری بگوییم و دوباره روند کسالت بارمان را ادامه دهیم.
پایان پیام