تعطیلات آخر هفته فقط در کشورهای ایران، جیبوتی و افغانستان یک روز است
پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: بحث تعداد روزهای تعطیل آخر هفته و تعیین این روزها، هرازچندگاهی داغ می‌شود.
کمتر کسی با تعطیلات دو روزه پایان هفته مخالفت دارد. بیشترین بحث روی این است که کدام روزها می‌تواند در روند کاری و رشد اقتصادی تاثیر مثبت داشته باشد.
هم‌اکنون نیمی از کارمندان دولتی و برخی شرکت‌های خصوصی روزهای پنجشنبه و جمعه تعطیل هستند.
البته با توجه به رشد خصوصی‌سازی در کشور و کم شدن نیروهای استخدام دولتی، درصد بالایی از شاغلان روزهای پنجشنبه را هم مشغول به کار هستند.
روزهایی که یا طبق قرارداد به صورت موظفی هستند و یا به‌صورت اضافه‌کار اجباری.
پس می‌شود گفت ایران از معدود کشورهایی است که به‌طور رسمی فقط یک روز را در آخر هفته تعطیل است.
برخی از زاویه نسبت بین تعداد روزهای کاری و تولید ناخالص داخلی به این بحث نگاه کرده و گفته‌اند که با افزایش تعطیلات آخر هفته، به تولید ناخالص داخلی کشور زیان وارد می‌شود.
این در حالی است که بررسی‌ها نشان می‌دهد میزان خسارت وارد شده به تولید در ازای هر روز تعطیل، بستگی به ساختار اقتصادی هر کشور دارد.
برای مثال در اندونزی که اقتصادی مبتنی بر توریسم دارد؛ در هر روز تعطیلی حدود ۰٫۶ درصد به تولید ناخالص داخلی افزوده می‌شود.
حتی کارشناسان اقتقادی بر این عقیده هستند که که میزان بهره‌وری کشورها با ساعت کار نسبت معکوس دارد.
یعنی هرچه ساعت کاری بالا رود، بهره‌وری کمتر می‌شود.
حتی این موضوع می‌تواند بر محیط زیست و آلودگی هوا تاثیر مستقیم بگذارد.
این موضوع تا آنجا پذیرفته شده است که در سال ۱۳۹۳ سازمان جهانی کار پیشنهاد ۴ روز کاری در هفته را مطرح کرد.
مبنای جهانی دو روز تعطیلی در هفته، ۴۰ ساعت کاری است که به ازای ۸ ساعت در روز تعیین شده است.
طبق همین اصل پذیرفته‌شده در سراسر جهان، کشورها هرکدام دو روز را برای تعطیلات آخر هفته تعیین کرده‌اند.
در آمریکا و اروپا و شرق آسیا که کشورهای صاحب صنعت و قدرت جهان حضور دارند روزهای شنبه و یکشنبه تعطیل رسمی است.
مبنای تعیین روز تعطیلی جنبه مذهبی داشته است.
در ابتدا تعطیلی روز یکشنبه را کشورهای مسیحی ایجاد کردند.
در فرهنگ مسیحیت یکشنبه روز خدا و روز عبادت و استراحت است.
در فرهنگ یهودی شنبه روز سبت نامیده می‌شود و از غروب جمعه آغاز می‌شود و تا شنبه شب ادامه دارد.
در فرهنگ اسلامی هم جمعه روز عبادت است و تعطیل اعلام شده است.
کشورهای اسلامی زیادی دو روز پایان هفته و تعطیل را روزهای جمعه و شنبه تعیین کرده‌اند.
در پژوهشی که انجام شده است، از میان ۱۱۴ کشور مورد بررسی که کشورهای اروپایی و کشورهای با اکثریت مسلمان نیز در بین آنها قرار دارد، سه کشور ایران، جیبوتی و افغانستان فقط یک روز تعطیل یعنی جمعه و ۹ کشور فقط یک روز تعطیل یعنی یکشنبه را داشته‌اند و سایرین، دو روز در هفته را به‌عنوان تعطیلی رسمی اعلام کرده‌اند.
این نشان می‌دهد برای بیشتر کشورها با هر دین و عقیده‌ای، هماهنگی زمانی با سایر کشورهای جهان از اهمیت بالایی برخوردار است.
در کنفرانس اسلامی سال ۲۰۰۸ مقرر شد که تعطیلات رسمی کشورهای مسلمان در روزهای جمعه و شنبه باشد و اکثریت کشورها این طرح را اجرایی کردند.
آخرین کشور حوزه خلیج فارس که خود را با دو روز تعطیلی پایان هفته هماهنگ کرد عربستان بود که در سال ۲۰۱۳ روزهای جمعه و شنبه را تعطیل اعلام کرد.
ایران اما از این غافله عقب مانده است و امروز و فردا کردن‌های مسئولین به جز وارد کرد خسارت به اقتصاد و تحلیل رفتن نیروی کار نتیجه دیگری ندارد.
ایجاد تغییر در روزهای تعطیلی پایان هفته از اهمیتی بالایی برخوردار است.
مهم‌ترین دلیلی که باید روزهای تعطیلی پایان هفته را بر مبنای آن تعیین کرد، اقتصادی است.
ارتباط با بازارهای جهانی و استفاده از ظرفیت‌های بیشتر این بازار، دلیل اصلی تلاش موافقان تغییر تعطیلات آخر هفته در ایران است.
هم اکنون بانک‌ها و مؤسسات ایرانی، روزهای پنجشنبه و جمعه تعطیل هستند و بیشتر بازارهای جهانی روزهای شنبه و یکشنبه و به این ترتیب برای انجام معاملات و داد و ستدها تقریبا چهار روز مفید هر هفته از دست می‌رود و همه اتفاقات باید در سه روز باقی مانده صورت بگیرد.
در اقتصاد رقابتی امروز که ثانیه‌ها تعیین‌کننده هستند این خلا کاری ضربان جبران‌ناپذیری به کشور وارد می‌کند.
ایران باید هرچه سریعتر خود را جهان پیرامون خود هماهنگ کند. ایران در دهکده جهانی نباید تافته‌ای جدا بافته باقی بماند.
پایان پیام