کلات نادری یا نادر دژ شهری در شمال شرقی استان خراسان رضوی با کلی صنایع دستی
به گزارش پایگاه خبری گلونی کلات نادری یا نادر دژ شهری در شمال شرقی استان خراسان رضوی است.
کلات همانطور که از نامش پیداست با نام نادر شاه افشار پیوند خورده است.
شهری که در میان کوههای هزارمسجد قرار گرفته است و از مشهد تا آن ۱۴۵ کیلومتر جاده کوهستانی است.
این شهر، از شمال به وسیله تپه ماهورهای نسبتاً پست به طول ۱۸۰ کیلومتر با کشور ترکمنستان همجوار است.
از جنوب به کوه هزارمسجد و شهرستان مشهد، از شرق به شهرستان سرخس و از سمت غرب به شهرستان درگز محدود میشود.
تولید صنایع دستی در این شهر رونق دارد. از ابریشمبافی و چهلتکهدوزی تا گلیم و جاجیم.
شرایط جوی نامناسب برای کشاورزی و دامپروری مردم را به سمت تولید صنایع دستی کشانده است.
شما را با مهمترین صنایع دستی کلات نادری آشنا میکنیم:
گلیمبافی
یکی از مهمترین مراکز گلیمبافی خراسان رضوی کلات نادری است.
گلیم این منطقه برخلاف سایر مناطق یکرو است.
به این معنی که گلیم پشت د رو دارد و در پشت آن نخهای اضافه دیده میشود و همگام نقشاندازی پود رنگی به دور تار پیچیده میشود.
چهلتکهدوزی
این دوخت معمولاً به دوخت قطعات ریز و درشت و رنگارنگ پارچههای مختلف به یکدیگر اطلاق میشود.
این قطعات معمولاً از انواع پارچههای ساده، گلدار، چهارخانه، محرماتی ( راه راه ) و خالدار تهیه میشود و نام چهلتکه نیز بهمناسبت استفاده از تکههای مختلف در تعداد زیاد بر روی این هنر دستی نهاده شده است.
تکههای پارچه معمولاً به شکل مربع، مثلث، مستطیلهای ریز و درشت و لوزی بریده و از پشت با کوک به یکدیگر وصل میشوند و سپس به وسیله دوختهای ریز به هم دوخته و محکم میگردند.
جاذبه تکهدوزی یا خاتمهدوزی رنگارنگی آن است که در طرحها با استفاده از قطعات گوناگون پارچه از رنگهای مختلف حاصل میشود.
ابریشمبافی
در خراسان در منطقه کلات نادری ابریشمبافی رونق دارد و تولیدات آن جهت رومیزی، روتختی، روسری، شال، دستمال و مصارف لباس مصرف میشود.
در حال حاضر بافت نوعی پارچه ابریشمی در کلات به ویژه در روستاهای قلعه زاوین و رو مرسوم و متداول است که ویژگی های خاصی دارد.
این نوع پارچه به وسیله دستگاههای ساده بافندگی که دارای عرضی تا حدود ۱۰۰ من است تولید میگردد و طرحهایش غالباً هندسی است که به صورت برجسته جلوه مینماید.
طرز عمل به این ترتیب است که در حین بافت طبق طرح ذهنی، پود پارچه با دست از لابهلای نخهای تار عبور کرده و قسمتهای اضافی در پشت پارچه مخفی میماند.
حاصل این نوع بافت که شکل تکامل بافتههایی از بافت معروف به بافت ناخنی است، معمولاً به مصرف لبه یقه، سر آستین، پای دامن، جلوی پیراهن و … میرسد.
ضمن آنکه روسری و سفره و نظایر آن را از به هم دوختن قطعات بافته شده تهیه می نمایند.
پایان پیام