آتشی که ناگهان به جان قلعه فلک الافلاک افتاد و دل همه را لرزاند

آتشی که ناگهان به جان قلعه فلک الافلاک افتاد و دل همه را لرزاند

پایگاه خبری گلونی محمد پورخداداد: در روزهای گذشته فضای سبز قسمتی از تپه قلعه فلک‌الافلاک آتش گرفت.

آتش مهار شد و به قلعه آسیبی نرسید.

اما این آتش‌سوزی مختصر ترس زیادی در دل خرم‌آبادی‌ها و فعالان میراث فرهنگی در لرستان انداخت.

ترسی که البته همیشه وجود داشته است.

سال‌هاست که مرمت‌هایی که برای فلک‌‌ الافلاک طراحی شده بود به‌دست فراموشی سپرده شده است.

قلعه تبدیل به گاو شیرده اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری لرستان شده است ولی در قبالش خدماتی به آن داده نمی‌شود.

این دژ ساسانی تنها مکان دست‌ساز قابل اتکا برای جذب گردشگر در خرم آباد و حتی لرستان است.

سازه تاریخی دیگری که بشود از طریق گردشگری درآمدزایی قابل توجهی کرد در استان وجود ندارد.

گردشگری خرم‌ آباد هم به شدت به دژ شاپورخواست وابسته است.

آتشی که ناگهان به جان قلعه فلک الافلاک افتاد

در روزهای تعطیلات که مسافرت‌ و گردشگری رونق می‌گیرد، فقط قلعه فلک‌ الافلاک است که برای ساعتی مسیر عبور‌کنندگان از لرستان را کج می‌کند و زیبایی‌های شگفت‌انگیزش مسافران و گردشگران را به سمت خود می‌کشاند.

از سوی دیگر این دژ تاریخی نماد این شهر و دیار است. سمبلی از قدمت فرهنگی خرم‌ آباد.

خرم‌آبادی‌ها به فلک‌ الافلاک به چشم یکی از اعضای خانواده نگاه می‌کنند.

حتی فکر آنکه روزی این دژ بر بالای این تپه در مرکز شهر خرم‌آباد نباشد برای این مردم ویران‌کننده است.

همین دلایل است که ترس را در جان مردم انداخته است. ریزش تپه در بارندگی فروردین هم چنین حسی را به همه داد.

در چنین شرایطی مطرح کردن بحث ثبت جهانی بیشتر شبیه شوخی است.

یک شوخی بزرگ که مدیران میراث فرهنگی برای لاپوشانی سهل‌انگاری‌ها و کم‌کاری‌ها به آن دامن می‌زنند.

برای آماده شدن سازه و محوطه دژ شاپورخواست برای ثبت جهانی یک عظم ملی طلب می‌کند.

آزادسازی محوطه، مرمت سازه، تخریب مراکز تجاری محوطه قلعه، رعایت حریم هوایی و زمینی از جمله کارهایی است که مدیران ارشد استانی و مدیر کل میراث فرهنگی باید در جهت آنها قدم بردارند.

اما خرم‌آبادی‌ها می‌دانند که آبی از این مدیران گرم نمی‌شود. آنها فقط انتظار دارند فلک‌ الافلاک بیش از این آسیب نبیند.

پایان پیام